Mevlana Celaleddin Rumi der ki: “İstediğin bir şey olursa bir hayır olmazsa bin hayır ara.” Hayatımızın bir planı vardır, izlediğimiz bir yönü vardır. Her anımız ve her tecrübemiz de bu yollardaki tümsekler, çukurlar, virajlar, kasislerdir. Bu yolculuk sırasında her daim bir pusulamız vardır, bazen takip ettiğimiz, bazense görmezden geldiğimiz. Bazen bir noktada durmak gerekir, karşımıza çıkan kırmızı ışık bizi durmaya zorlar. Bazen fazla hızlı ve umursamaz ilerleriz; bu sefer de sınır tabelaları önümüze beliriverir. Bazen hayatımızı fazla durağan ve yavaş yaşarız ; bu sefer arkadan korna çalanlar mı desem selektör yakanlar mı… Bazense dörtlüleri yakar, yola atılmak için doğru zamanı bekleriz. Peki ama gerçek hayatımızdaki ışıklar, levhalar, uyarılar nedir ?

Hayat; bize yol göstermesi için insanlar, fırsatlar sunar. Kimi zaman bizi arkadan itelesin ki kendimize gelelim diye tatlı tesadüfler yaratır. Ama bazen de, büyümemiz ve ders almamız için bu insanları, fırsatları yani kaybetmekten en çok korktuklarımızı elimizden alır. Sonra kendimizi boşlukta buluruz. Odaklanmakta güçlük yaşar, hayatın neyi öğretmek istediğini unuturuz. “Neden olmadı, ne değişti, ne yaptım?” gibi sorularla kafamızı meşgül ederiz. Geride bıraktıklarımızın gölgesi ve içimizde yankılanan rahatsızlıklarla yalnız kalırız. Oysaki hayat hayırlı olanı getirir bize, bize karşı “hayır” olanları da bizden alır. Peki alacağını niye çıkarır ki en baştan önümüze? Neye hayır dememiz gerektiğini, neyi hayırlı görmemiz gerektiğini anlayalım diye…

Hiç arabayla viraja ilk kez girişinizi hatırlıyor musunuz? Özellikle sarsıntısını… Peki ikinci girişinizdeki tedirginliği? Ya üçüncü, dördüncü, beşinci girişinizdeki dikkati? İşe her yeni alışkanlık, rutin, duygu veya ilişki de böyle başlar. İlkler hep unutulmazdır çünkü bize öğreten onlardır. İkincilerde ise daha küçük yenilgiler, aksaklıklar. Sonrakilerse aldığımız derslere göre şekillenir. Ancak mutlaka bir zaman gelecektir ki her şey yoluna girecek. Viraja yavaş, sakince girilecek; hafif gazla devam edilip sorunsuzca çıkılacaktır o virajdan. Belki bu süreç zaman alacaktır, belki çok yoracaktır; ama sonunda başarı sizi ödüllendirecektir.

Hayatın inişli çıkışlı yollarında tecrübe ettiğimiz her deneyimden yeni bir şey öğreniriz, onlarla olgunlaşırız. Tıpkı Mevlana’nın dediği gibi istediğimiz bir şey gerçekleşirse bu büyük bir hayra vesile olabilir ancak gerçekleşmezse de bin hayır aramak hayatın bizi doğru yöne yönlendirmesine izin vermektir. Karşımıza çıkan her engel aslında hayatın bize sunduğu birer derstir. Asıl önemli olan bu tecrübeleri yaşamakla kalmayıp öğrendiklerimizle daha bilinçli adımlar atabilmektir. Hayatın bizi yönlendirdiği patika belki çok engebelidir, ama ne olursa olsun sabır ve azimle yolculuğa devam etmeliyiz. Yol ne kadar puslu olursa olsun, yolun sonunda başarının ve doğrunun bizi kucaklayacağına inanarak yol almalıyız.