Pia Pinster (Hellevoetsluis, 1932) Pia groeide haar eerste levensjaren op in het dorp Nieuw-Helvoet, later Hellevoetsluis, waar ze woonde met haar broer, een zus – die al gauw vanwege een verstandelijke beperking niet meer thuis woonde en haar ouders. “Mijn moeder was huisvrouw, dat was in die tijd zo en mijn vader was timmerman. Hij […]

Evelyn Tekelenburg (1970, Utrecht) Al veel huizen had ze gezien en toen ze dit huis in de Korhaanstraat wilde bezichtigen, hadden ze de huissleutel niet. “Ik heb eigenlijk het huis geaccepteerd zonder het gezien te hebben. Dat is ook mijn geluk. Nou, toen had ik eenmaal de sleutel en ik kwam binnen, ik schrok me […]

Ingrid van der Hoeven (1962, Vlaardingen) werkt als beeldhouwer en maakte onder meer een reeks vrouwbeelden die de innerlijke kracht van vrouwen laten zien. Haar oma was een Ambonese ‘prinses’, een dochter van een Molukse vader met de familienaam Thenu en een Fries-Indische moeder. Verder liggen haar

wortels op Java en op Sumatra. “Dus waar ik uit voortkom is een enorme mix.”

Haar grootouders en ouders – “mijn vader was 18 jaar, mijn moeder 9 jaar” - kwamen in de jaren vijftig noodgedwongen naar Nederland; Haar beide opa’s hadden overheidsfuncties in het voormalige Nederlands-Indië en konden in het nieuwe Indonesië niet blijven. “Mijn ene opa was hoofd politie in Medan en kon hier niet eens agent worden.” Ingrid groeide deels op met twee zussen en later een broer in Dordrecht in de Fokkerflats, waar personeel van de vliegtuigbouwer woonde, onder wie haar vader.

Nevill Mitchell Martins (1985, Rotterdam) heeft vele gemengde wortels en groeide op met vooral de Surinaamse muziek in Rotterdam. Zijn vader werkte als geluidstechnicus voor Trafassi. Van zijn moederskant gaat de lijn naar de familie Kantoor waarvan de broers Teddy en Eddy Cotton furore maakten als jazzmuzikanten in de jaren 20 en 30 in Nederland. Nevill zelf is vooral werkzaam als activist, onderzoeker, kunstenaar en verzamelaar, zoekend naar verhalen, muziek, kunst, connecties en ook vooral mensen bij elkaar brengend. Zijn werk gaat over ontmoeten. “Verzet iets is wat al heel lang gaande is in mijn familie, mijn Surinaamse voorouders verzetten zich tegen slavernij. Die dynamieken van verzet tegen kolonialisme, uiteindelijk misschien zelfs ook kapitalisme, werken door tot aan nu. Hiphop of cultuur heeft mij heel erg geïnspireerd om in verzet te komen. Het liefst doe ik dat op een kunstzinnige manier, waardoor je eigenlijk kunst inzet als protestmiddel.”

Dennis Winter (1958, Paramaribo) kwam als jochie met zijn moeder naar Nederland. Hij was nummer elf in een gezin met twaalf kinderen. Hij is gitarist, percussionist, componist, producent en programmeur. De wortels van zijn vaderskant voeren deels terug naar de oude slavenplantage Wintershoop; Gravin Winter, oorspronkelijk uit Duitsland, kreeg kinderen met een slaafgemaakte. Zijn moederslijn komt vanuit een andere plantage voort: Brahmshoop, zij is directe afstammelinge van de plantagehouder Brahms, broer van de bekende componist aldus de overlevering. Dennis is autodidact en wars van muziekstijlen. Op zijn vierentwintigste startte hij zijn eigen band, Majazzu, die bestaat nog steeds. Dit jaar verschijnt zijn nieuwe album, dit keer met een ode aan zijn vader getiteld G.H.J. Winter 1904 Plantation Lullaby.

Anita Abaisa (1981, Moengotapoe, Marowijne, Suriname) was 4 jaar toen ze uit Suriname vluchtte vanwege de burgeroorlog. Anita is psychologe. sociaal ondernemer en moeder van twee kinderen. Ze heeft Black Ladies Talk opgericht, het grootste zwarte-vrouwenplatform van Nederland met zo’n 35.000 leden online. Daarnaast is ze oprichter Gladiator Academy en biedt virtual reality-trainingen rondom diversiteit, inclusie en gelijkwaardigheid. Haar vader en moeder zijn afkomstig van de Marron-stam. “Dit is Marron-kunst gemaakt van hout uit de jungle, mijn vader is timmerman. Met een zelfgemaakte peddel en bootje gingen we altijd naar ons kostgrondje, daar verbouwden we groenten.”

Sanne Donders (1982, Arnhem) is fotograaf, moeder van twee kinderen en woont op Katendrecht. “Mijn ouders bewaarden tijdens mijn jeugd altijd een medaillon met een stukje bot van Peerke Donders op zolder.” Onlangs ontdekte ze meer over de verbinding, deze voorouder en missionaris. Rond 1840 verhuisde

hij naar Suriname om met melaatsen te werken. “Ik was huiverig om me te verdiepen. Een missionaris die later heilig verklaard is maar in de tijd van slavernij onderdeel uitmaakte van de katholieke kerk. Hij heeft heel veel goed gedaan, maar heeft ook anders-gelovigen hevig aangepakt.” Sanne beseft dat veel wordt overgedragen van generatie op generatie. “Het begrijpen van jezelf of van de stad, daarvoor moet je dus ook vóór je geboorte verder kijken, of voor het moment dat je besefte wie je bent.”