HerrGadka

Grande Finale.

Dajemy Wam próbkę tego, nad czym teraz pracujemy.

Historię Jana Burrego poznacie wpisując "NuCast" na youtubie lub facebooku (nie pomylcie z kanałem dla wędkarzy, bo też jest taki, logo z centrum dzisiejszego odcinka pomoże w identyfikacji), ale też miejcie na uwadze, że ostatnie odcinki powstały ponad 5 lat temu

Dzisiaj krótko i treściwie.

Podsumowaliśmy dotychczasową działalność, podzieliliśmy planami na przyszłość, zjedliśmy rurki z kremem.

Ale plany na przyszłość najważniejsze

Nikt nie ośmielił się

Mówić o straszliwym niebezpieczeństwie

Ohydnych starożytnych ostrzeżeniach

Wykutych w próżni nocy

Dryfując przez cały czas

Przez kłębiące się niebo

Pociągnięty do kuszącego światła

Promocji czarnego piątku

Odcinek nagrywaliśmy 11 listopada, więc mógł być tylko o jednym. Rozsiądźcie się wygodnie, otwórzcie dobrze schłodzoną HerrGadkę

i posłuchajcie jak Czektul i Generał pokazują,

że nie mają pojęcia czym jest patriotyzm,

ale i tak się wymądrzają

Halloween to ta noc, gdy budzą się duchy i upiory. Oraz gdy Steam ma wyprzedaże.

Z połączenia tych dwóch czynników w Czektulu obudziła się growa nerwica, którą musiał sie ze światem podzielić.

Grzechy wydawców

Zaniedbania deweloperów

Infantylizm graczy

Naturalnie nawiązanie do Pana Janusza to był taki żarcik. W odcinku tym porozmawiamy przez krótką chwilkę o wyborach.

Potem o technologiach, nazewnictwie,

trochę i o Hong Kongu. Więc choć może tak by się zdawało, może na pierwszy rzut oka tak by było, ale jeżeli pytaniem jest „o czym zrobiliście najnowszy odcinek?”, to by nie mówić za dużo powiemy: Właściwie to nie o wyborach

Powróciliśmy. Trochę to trwało, ale i Czektul się zaobrączkował i Generał pracę zmienił.

Zmiana pracy to jednak nic ciekawego, więc dzisiaj skupiliśmy się głównie na ożenku.

No i oczywiście na około tygodniowych zawieruchach

No i jesteśmy. Bylibyśmy wcześniej, ale z rządowymi instytucjami nikt jeszcze nie wygrał.

Dzisiaj porozmawiamy o defiladach wojskowych, o nich myślał Czektul.

Generał opowiadał za to jak to jest być w wojsku. Cofniętym o kilkaset lat. Choć on sam to raczej ciura obozowa niż wojak.

Zapnijcie pasy, bo tak jak w Löffingen, startujemy z karuzelą śmiechu...

Wchodziliśmy w eter co tydzień.

Przyszły nowe obowiązki, ograniczyliśmy się (tymczasowo przecież), do odcinka co 2 tygodnie.

I nie potrzeba było dużo czasu, by w odpowiednim momencie audycję zastąpiła cisza.

W tym odcinku tłumaczymy się co się stało, że nas ostatnio nie było.

Obydwaj przeżyliśmy coś, czego powtórzyć nie chcemy, ale cieszymy się, że się stało.

I już nigdy nie będziemy tacy sami...

A teraz dla odmiany żarty na bok- bywa ze to co widzimy dookoła się nie podoba. Nie jest ciekawe, nie jest angażujące.

Pierwsze na cel bierzemy spacery- rzekomo ulubiona rozrywkę rodzin, ale dalej nie wiadomo czy bardziej dorośli lubią się podczas nich kłócić, czy nastolatkowie nudzić (dzieci nie uwzględniamy, bo tym wystarczy do zabawy odrobina włóczki).

A wystarczy, ze delikatnie r o z s z e r z y m y nasze myślenie o spacerach, zainstalujemy odpowiednia grę

i voila- rzeczywistość rozaugmentowana*.

*tak, wiemy ze nie ma takiego słowa, rozszerzyliśmy słownikową rzeczywistość, by je stworzyć