Oğuz Atay, okuruna geç kavuşmuş, geç sevilmiş, geç anlaşılmış bir yazar. Yaşarken, tüm bunlardan yoksun kalmış olması ona üzüntü vermiş, yazdıklarından bu anlaşılıyor. Bu bakımdan şanssız. Bugün okunuyor, seviliyor ve hatta "çok satıyor" olsa da kuşkusuz, tüm bunları yaşarken görebilmeyi isterdi.

Onun tek öykü kitabı olan Korkuyu Beklerken’in 1975’te yayımlanışının üzerinden 45 yıldan fazla geçti ve bugün Oğuz Atay’ı “işte benim yazarım” diye sevenlerin sayısı çok fazla. Onunla okurları arasında diğer yazarlardan farklı bir bağ var sanki ve her okur bu bağın ‘kendine özel’ olduğunu düşünüyor. Yazarı, 44. ölüm yıldönümünde Zoom üzerinden gerçekleştirdiğimiz bu konuşma, Atay’ın öyküleri üzerine. Öyküleri üzerine konuşarak, tartışarak onu anma çabası.