เหตุดับผลดับ แล้วเหตุจะดับไปได้ในแบบไหน

ก็องค์ความรู้ในมรรคมีองค์ ๘ นี่ไง

สมบูรณ์แล้ว บริบูรณ์แล้ว ดับรอบแล้ว

​

จิตไม่ต้องมาเวียนว่ายในวัฏจักรของเวลา

ที่มีความเกิด ความเสื่อมและความดับ

​

ไม่ต้องมาอีกแล้ว

เรียกว่าสภาวะที่ไม่มีกาลเวลา

เมื่อไม่มีกาลเวลาก็ไม่มีการเคลื่อน

ไม่มีการเคลื่อนก็คือไม่มีการเกิดไม่มีการดับ

อะไรเป็นกรอบอ้างอิงของการเคลื่อนของการเกิดดับก็คือ "รูปนาม" นี่ไง

สภาวะนั้นเรียกว่าโลกุตตระ อกาลิโก หรือนิพพานธาตุ

ที่เราเคยได้ยินได้ฟังกันมาแล้ว

​

พระอาจารย์แสดงธรรมนำความจริงมาแบ่งปันในวันนี้

คนรุ่นใหม่ที่มีองค์ความรู้ในระดับปรัชญา

หรือระดับสมาธิวิปัสสนา ระดับภาวนา

ที่ยังเข้าไม่ถึง แต่ก็มีโอกาสที่จะเรียนรู้

ที่จะศึกษา มาได้ยินได้ฟัง

​

มีนะ สภาวะที่ไม่เกิดไม่ดับ

พูดถึงว่าภาษาไทยเราชอบใช้คําว่าธรรมชาติ

"ธรรม" สภาวะธรรมที่เกิดขึ้น

ชาติแปลว่าการเกิด

เพราะฉะนั้นเราจะสื่อความหมายว่านิพพานเป็นธรรมชาติน่ะไม่ได้นะ

เพราะนิพพานโลกุตตระนั้น

ไม่อยู่ในขอบข่ายของความหมายว่าธรรมชาติ

คือเป็นธรรมที่ไม่มีชาติ ไม่มีชาติแล้ว ไม่มีการเกิดขึ้นแล้ว

เมื่อไม่มีเกิดจะมีดับได้อย่างไร

เพราะฉะนั้นเราเป็นชาวพุทธ เราควรใช้ศัพท์นี้ให้ถูกต้อง

​

คำว่าทุกอย่างเป็นธรรมชาติ

นั้นเรากําลังพูดถึงระดับโลกียะ

ระดับของเวลา กรอบของเวลา

เมื่อเข้าถึงแล้ว ดับแล้ว ​

ซึ่งการเข้าถึงองค์ความรู้ของพระพุทธองค์

ที่ทรงพร่ำสอนมาตั้งแต่สัมมาทิฏฐิเบื้องต้น

ดับทุกข์ได้จริงมั้ย ปลดเปลื้องภาระของขันธ์ ของชีวิต

ชีวิตมันเบาลง มันสงบระงับลง สัมผัสความสุขได้โดยง่าย

โดยอาศัยสัมภาษาทิฏฐิในเบื้องต้น

​

จนกระทั่งว่าเป็นสัมมาทิฏฐิในเบื้องปลาย

กระทั่งว่าเข้าไปสู่การดับทุกข์ได้โดยรอบคือ นิพพาน

สิ่งสําคัญที่เราเป็นผู้สมาทานตนเองที่จะเดินไปบนเส้นทางแห่งพุทธะ

คําสอนพระองค์ท่าน

เราต้องตระหนัก เราต้องแบ่งปันองค์ความรู้เสมอว่า

ความดับทุกข์นี้แม้เป็นสัมมาทิฏฐิในเบื้องต้น

ประจักษ์พยานความเป็นจริงที่จะดับทุกข์ได้นะ

แม้แต่นิพพานนี่นะ

จะต้องเป็นประสบการณ์ในชาตินี้

มิใช่หลังตายไปแล้ว

​

ความจริงอันเป็นที่ประจักษ์

การบรรลุ การสัมผัส การเข้าถึงความจริงแต่ละระดับ

จะต้องไปจากในขณะที่เรายังมีชีวิตอยู่

พูดภาษาชาวบ้านก็ยังในขณะที่เป็นคนอยู่นี่แหละเป็นมนุษย์อยู่เนี่ย

ไม่ใช่ว่าเราจะเสพสุขดับทุกข์ได้

หลังจากที่เราตายไปแล้ว

คําสอนของพระพุทธองค์ไม่ได้เน้นไปอย่างนั้น

​

​

เป็นสิ่งที่พึงประจักษ์แจ้งในปัจจุบัน

ในขณะที่รูปและนามกําลังดํารงอยู่ ​

องค์ความรู้เหล่านี้

จิตจะแจ่มแจ้งในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ มิใช่หลังการตาย

แต่ตราบใดที่นิยามว่าดับเหตุไม่หมด

ผลจะมีนัยยะแบบไหน คติจะเป็นแบบไหน

โลกชีวิตหลังการตาย กฏแห่งกรรมไง

​

จิตดวงนี้เสพคุ้นอยู่กับอารมณ์แบบไหน

เสพคุ้นอยู่กับทุกข์

เสพคุ้นอยู่กับความบีบคั้นอยู่กับความขัดแย้ง

เสพคุ้นอยู่กับอารมณ์ที่รุนแรง

ไม่มีเมตตาจิต ไม่มีการแบ่งปัน

คนนั้นเขาจะหาความสุขได้จริงหรือ

​

ไม่มีทุนคือนิยามของความสุขในปัจจุบันชาติ

ตายไปก็ไม่มีอะไรแล้ว

เพราะฉะนั้นคําว่าความสุขหรือสวรรค์

นัยยะสวรรค์จะต้องเป็นความสุข

ที่เป็นทุนอยู่ในปัจจุบันในชาติ

​

ไม่ใช่ว่า . . ชาติปัจจุบันนี่มีแต่ความทุกข์

ไม่เคยรับสัมผัสความสุขเลย

เราจะเอาเชื้อเอาความสุขที่ไหนเป็นทุน

​

ในนัยยะของสวรรค์ ของคติที่เป็นสุคติ

ในชาติถัดไป ในภพถัดไป

จุติจิตเป็นเช่นใด ปฏิสนธิจิตก็เป็นเช่นนั้น

ปิยทัสสี ภิกขุ