"เราเดินมาด้วยขณิกสมาธิ หลงแล้วรู้ๆ เพียงแต่ว่า หลงแล้วรู้ เกิดขึ้นถี่ๆ เกิดขึ้นบ่อยๆ ตัวรู้จะทรงอยู่ได้เป็นช่วงๆ คล้ายว่าไม่ใช่แค่ขณะเดียว หลงแล้วรู้ๆ ไปเรื่อยๆ เกิดขึ้นต่อๆ กัน มันจะมีลักษณะคล้ายๆ คนที่เขาออกจากฌาน แล้วตัวรู้มันทรงอยู่ แต่ว่าคนที่ออกจากฌาน ตัวรู้จะทรงอยู่นาน นานก็ไม่เกิน 7 วัน ตัวรู้ของเราทรงอยู่ 3 นาที 5 นาที 1 นาที 3 นาที 5นาที ก็พอแล้ว ขณะที่จิตผู้รู้เกิดขึ้นจริงๆ แล้วใจตั้งมั่น แยกออกมาเป็น ผู้รู้ ผู้ดู ขณะนั้นการเจริญปัญญาจะมีคุณภาพมาก" -- อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ สวนธรรมประสานสุข 31 สิงหาคม 2564