Nathalie de Bruin vertrok veertien jaar geleden met haar gezin naar Canada om een nieuw avontuur aan te gaan. Haar werk als huisarts daar verschilt van dat in Nederland. Zo doet zij minder spoed en palliatieve zorg maar heeft zij ook taken van een bedrijfsarts, verzekeringsarts, jeugdarts en, tot 26 weken, verloskundige.

Indruk maken haar verhalen over de problemen in het publieke stelsel. ‘De wachtlijsten zijn eindeloos – KNO twee jaar, orthopedie drie jaar – en verwijzingen worden vaak afgewezen. De gecentraliseerde ambulancezorg leidt tot doden. De druk op de eerste lijn is torenhoog. Steeds meer huisartsen vallen uit of stoppen. De opleiding loopt leeg. In meer landelijk gelegen gebieden is de apotheker de enige persoon waar mensen naartoe kunnen voor medische hulp. Behalve de rijken, die kunnen naar een van de op de grens liggende Amerikaanse privéklinieken.'