Dersimizde, Mesnevî’deki Aslan hikâyesi üzerinden tevekkülün tembellik değil, peygamberlerin hayatlarında da görüldüğü gibi çalışma ve gayretle birlikte yürütülmesi gerektiği anlatılır; insanın iç dünyasının davranışlarına yansıdığı, latiflik, merhamet ve tatlı dilin hakiki iman belirtileri olduğu vurgulanır. Sevr Mağarası kıssasıyla nezaket ve inceliğin, kolunu gereksiz yere saran adam hikâyesiyle insanın kendi kapasitesini küçümsememesi gerektiği öğretilir; Hz. Süleyman örneğiyle de malın kalbe girmemesi hâlinde dünya nimetlerinin zararlı olmayacağı belirtilir. Hayat, tuzlu suda yüzen gemiye benzetilerek insanın ancak hareket ve mücadelenin içinde gelişeceği ifade edilir; Ahmet er-Rıfâî’nin yol hikâyesiyle de manevî yolculukta zorluklara ve geçici zevklere takılmadan Hakk’a yönelmenin önemi vurgulanır.