INFOWAR

Σκεφτόμαστε πόσο βαρύ είναι να κουβαλάς στο οικογενειακό σου δέντρο έναν αρνητή στράτευσης, το τραύμα του Ολοκαυτώματος και κάτι περσικά χαλιά.

Και επιβεβαιώνουμε ότι αυτή η τρομοκρατική επίθεση του Ισραήλ είχε σχεδιαστεί χρόνια πριν από τη στρατιωτική επίθεση της Χαμάς στη Γάζα.

Αναρωτιόμαστε εάν εν μέσω ενός εγκλήματος όπως η γενοκτονία που βρίσκεται σε εξέλιξη είναι σωστό να ασχολείσαι με ένα έγκλημα του παρελθόντος. Και καταλήγουμε ότι το αίμα είναι κοινό και κάποια στιγμή θα σε πνίξει.

Όχι γιατί συμπαθούμε τις οργανώσεις με θρησκευτικές καταβολές, αλλά γιατί φοβόμαστε ότι ο λεγόμενος δυτικός πολιτισμός ίσως και να έχει πέσει λίγο πιο χαμηλά από αυτές.

Παρακολουθούμε τον πρόεδρο της Βενεζουέλας, Νικολάς Μαδούρο, να ανακοινώνει ότι φέτος ο εορτασμός των Χριστουγέννων θα ξεκινήσει την πρώτη Οκτωβρίου και σκεφτόμαστε ότι ο καπιταλισμός το κάνει αυτό από τη δεκαετία του ’70.

Θυμόμαστε έναν ραδιοφωνικό σταθμό στη Ρουάντα που συνόδευε με πολύ ωραίες μουσικές τη σφαγή των Tούτσι πριν από 30 χρόνια. Υποπτευόμαστε ότι δεν ήταν πολύ ευγενικό για τους δικαστές της Νυρεμβέργης να διατάξουν την εκτέλεση ενός εκδότη και δημοσιογράφου – αλλά μπορεί και να ήταν.

Μεταφερόμαστε στο Σικάγο του 1968, όπου τότε όπως και τώρα, διεξαγόταν το Συνέδριο του Δημοκρατικού κόμματος. Τότε με φόντο τον πόλεμο του Βιετνάμ, τώρα με φόντο τη γενοκτονία στη Γάζα.

Και βρήκαμε ένα τέτοιο συγκρότημα στο πρόσωπο των Kneecap.

Αναρωτιόμαστε αν είναι πιο τρομοκράτες από το Νέλσον Μαντέλα, πιο θρησκευόμενοι από το Νετανιάχου και πιο αντισημίτες από τον Γεωργιάδη και τον Πλεύρη… το μπαμπά Πλεύρη.

Παρακολουθούμε μία νέα σκηνή Παλαιστίνιων κωμικών που τολμούν να τα βάλουν με θεούς και δαίμονες — και κάποτε κερδίζουν και κάποτε χάνουν.