Etrafı ahşap paravanlarla çevrili, deniz üzerinde kazıklarla sabitlenmiş, kadın ve erkek ayrı yapıları olan deniz hamamları, İstanbullular’ın hayatına on dokuzuncu yüzyılın ortalarında girdi. 1875’te İstanbul Şehremaneti, çıkardığı bir nizamname ile deniz hamamlarını kurallara bağladı; deniz hamamları da böylece meşrulaşmış oldu. Bu yeni pratikle İstanbullular’ın hayatına denize girme kültürünün girişi, beraberinde yeni alışkanlıkları, kafa karışıklıklarını, müzakereleri, çatışmaları da getirdi. Galata Köprüsü’nden Boğaz köylerine, bir zamanlar İstanbul’un hemen her kıyısında yer alan deniz hamamlarını anlattığımız bu bölümde, Hikmet Feridun Es, Ziya Osman Saba, Malik Aksel’in hatıralarından aktardıklarına da yer veriyoruz.