JazzNotJazz is een programma waar uit 100 jaar jazz opnames, een unieke mixtape wordt samengesteld met zinvolle en soms weinig zinvolle weetjes. Het gaat ook om The Soul van Jazz, dus uitstapjes naar gelieerde stijlen worden zeker gemaakt. Er zijn onregelmatig terugkerende rubrieken, zoals “De Niet Platgespeelde Standard”, “Ellington Train Songs”, “Jazz Cameo’s”, “Keith Plays Miles”, “Jazz B4 ‘44” en “More is Better”.

Deze keer in de uitzending eigenlijk een 4-gangen menu More is Better! Een paar extra tracks uit een van onze favoriete compilaties. Een toelichting op en voorbeeld van het perfecte plaatkant fenomeen. Een drietal nummers met als rode draad Herbie Hancock. Een Jazz Cameo! En natuurlijk een passend toetje.

Track 01: Sonny Rollins, Grand Street

Track 02: Dizzy Gillespie, Manteca

Track 03: Dizzy Gillespie, Ow!

Track 04: Dizzy Gillespie, Ool-Ya-Koo

Track 05: Dizzy Gillespie, Guarachi Guaro

Track 06: Herbie Hancock, Just Around The Corner

Track 07: Stevie Wonder, As

Track 08: Robert Glasper, Tell Me A Bedtime Story

Track 09: Santana, Singing Winds, Crying Beasts

Track 10: Santana, Black Magic Woman / Gypsy Queen

Track 11: Santana, Oye Como Va

Track 12: Santana, Incident At Neshabur

Track 13: Mel Tormé, Dat Dere

Track 14: Freddie Hubbard, The Love Connection

JazzNotJazz is een programma waar uit 100 jaar jazz opnames, een unieke mixtape wordt samengesteld met zinvolle en soms weinig zinvolle weetjes. Het gaat ook om The Soul van Jazz, dus uitstapjes naar gelieerde stijlen worden zeker gemaakt. Er zijn onregelmatig terugkerende rubrieken, zoals “De Niet Platgespeelde Standard”, “Ellington Train Songs”, “Jazz Cameo’s”, “Keith Plays Miles”, “Jazz B4 ‘44” en “More is Better”.

In deze laatste uitzending van het jaar een non-stopprogramma met liedjes door vocalisten. Na weken van kerstliedjes en Top 2000 geweld, nu aandacht voor JazzNotJazz songs en uitvoerenden. Soms over het randje maar toch met voldoende samenhang of invloed wat ons betreft voor een plekje in dit uur. Van een grote diversiteit, maar nooit als doel op zich. Wij hopen weer een fijne selectie te hebben gemaakt en zo mogelijk, geniet ervan :-)!

Beste wensen voor 2025 met veel mooie muziek in het kader van JazzNotJazz.

Track 01: Boz Scaggs, Lowdown

Track 02: Ella Fitzgerald, Whisper Not

Track 03: Mark Murphy, My Foolish Heart

Track 04: Shirley Horn, After You’ve Gone

Track 05: Chico Buarque, Sonho De Um Carnaval

Track 06: Chris Connor, Time Out For Tears

Track 07: Bobby Caldwell, Coming Down From Love

Track 08: Jon Lucien, Lady Love

Track 10: The Style Council & Tracy Thorn, The Paris Match

Track 11: Chet Baker, I Fall In Love Too Easily

Track 12: Dinah Washington, Me And My Gin

Track 13: Mick Hucknall, Hope There’s Someone

Track 14: Billie Holiday, All Of Me

Track 15: Mose Allison, Young Man’s Blues

Track 16: Margaret Whiting, I Could Write A Book

Track 17: Stevie Wonder, Blame It On The Sun

Een nieuw album met oudere opnames van Keith Jarrett en het standards trio. Een jazz cameo. De tijdloze Trane. De mysterieuze wegen van Sun Ra. In dit programma ook eens aandacht voor de altijd omstreden Stan Kenton. Twee keer Duke Ellington. More is Better! Het bekendste liedje uit de Tweede Wereldoorlog? Jazz At Lincoln Centre Orchestra met Wynton Marsalis spelen een stuk van het Congo Square album. Tenslotte swingt Tito Rodriguez door het dak.

JazzNotJazz is een programma waar uit 100 jaar Jazz-recordings, een unieke mixtape wordt samengesteld met zinvolle en soms weinig zinvolle weetjes. Het gaat ook om The Soul van Jazz, dus uitstapjes naar gelieerde stijlen worden zeker gemaakt. Er zijn onregelmatig terugkerende rubrieken, zoals “De Niet Platgespeelde Standard”, “Ellington Train Songs”, “Jazz Cameo’s” en “More is Better”.

Track 01: Sonny Rollins, Grand Street

Track 02: Keith Jarrett, The Old Country

Track 03: Everything But The Girl, The Language Of Life

Track 04: John Coltrane Quartet, Wise One

Track 05: Stan Kenton, A Theme Of Four Values

Track 06: Brad Mehldau, I’ll Be Seeing You

Track 07: Duke Ellington, The Swingers Get The Blues, Too

Track 08: Sun Ra & Cosmic Rays, Bye Bye

Track 09: Jazz At Lincoln Center Orchestra & Wynton Marsalis, Ring Shout/Peace Of Mind

Track 10: Tito Rodriguez, El Agua De Belén

Track 11: Duke Ellington & Jimmie Blanton, Pitter Panther, Patter

Track 12: Freddie Hubbard, The Love Connection

JazzNotJazz is een programma waar uit 100 jaar Jazz-recordings, een unieke mixtape wordt samengesteld met zinvolle en soms weinig zinvolle weetjes. Het gaat ook om The Soul van Jazz, dus uitstapjes naar gelieerde stijlen worden zeker gemaakt. Er zijn onregelmatig terugkerende rubrieken, zoals “De Niet Platgespeelde Standard”, “Ellington Train Songs”, “Jazz Cameo’s” en “More is Better”.

Vorige week (23 november 2024) besteedden wij uitgebreid aandacht aan de muziek van Quincy Jones in de jaren 70. Ook nu komen wij hem twee keer in deze uitzending tegen. In dit programma ook speciale aandacht voor de muzikant die in een film van Steven Spielberg voor de ontknoping zorgde. We hebben een paar jazz cameo’s in een nummer van een zangeres die eigenlijk alles kon en waarschijnlijk kan. Een originele soundscape van een van de beste arrangeurs in de laatste decennia. Het volgende hoofdstuk in Zappa & Jazz. We draaien een standard nieuwe stijl. Ears and mind wide-open so you will enjoy this show!

Track 01: Sonny Rollins, Grand Street

Track 02: Steps Ahead, Pools

Track 03: Vince Mendoza, True Story

Track 04: Frank Zappa, Blessed Relief

Track 05: Steely Dan, Home At Last

Track 06: Patti Austin, Any Way You Can

Track 07: Jorge Ben Jor, Oba, Lá Vem Ela

Track 08: Lee Morgan, I Remember Clifford

Track 09: Quincy Jones, Killer Joe

Track 10: Oscar Peterson Trio, Whisper Not

Track 11: Freddie Hubbard, The Love Connection

JazzNotJazz is een programma waar uit 100 jaar jazz opnames, een unieke mixtape wordt samengesteld met zinvolle en soms weinig zinvolle weetjes. Het gaat ook om The Soul van Jazz, dus uitstapjes naar gelieerde stijlen worden zeker gemaakt. Er zijn onregelmatig terugkerende rubrieken, zoals “De Niet Platgespeelde Standard”, “Ellington Train Songs”, “Jazz Cameo’s” en “More is Better”.

In verband met het recente overlijden van Q, een eerbetoon aan hem met een selectie onder eigen naam uit de jaren 70.

Tot het begin van de jaren 70 bouwde Quincy Jones al een enorme naam op in de jazzmuziek, maar ook in aanverwante activiteiten als muzikant, componist en producer. Vanuit de jaren 70 werd de cross-over naar popmuziek steeds evidenter en succesvoller, culminerend in de jaren 80 met natuurlijk Michael Jackson en We Are The World. En dat zijn slechts enkele voorbeelden. Op zijn eigen albums in de jaren 70 definieerde hij eigenlijk een volkomen eigen stijl. Met nog duidelijkere roots in de jazz werden andere stromingen op een natuurlijke manier vermengd tot nieuw goud.

Op die albums uit dat decennium stonden pure jazzcomposities afgewisseld met film- en tv-muziek, soul en pophitjes. En vanzelfsprekend altijd met de beste muzikanten in het algemeen en solisten in het bijzonder. Nu zouden wij het wellicht fusion noemen, maar het blijft gewoon goede muziek. Q, dankjewel voor al dat moois.

Track 01: Quincy Jones, Tell Me A Bedtime Story

Track 02: Quincy Jones, Cast Your Fate To The Wind

Track 03: Quincy Jones, Chump Change

Track 04: Quincy Jones, Midnight Soul Patrol

Track 05: Quincy Jones, Hummin’

Track 06: Quincy Jones, One Track Mind

Track 07: Quincy Jones, You’ve Got It Bad Girl

Track 08: Quincy Jones, Theme From “The Anderson Tapes”

Track 09: Quincy Jones, Superwoman (Where Were You When I Needed You)

Track 10: Quincy Jones, Ironside – Theme From “Ironside”

Track 11: Quincy Jones, Trying To Find Out About You

Track 12: Quincy Jones, I Heard That!!

Track 13: Quincy Jones, Everything Must Change-Reprise

JazzNotJazz is een programma waar uit 100 jaar Jazz-recordings, een unieke mixtape wordt samengesteld met zinvolle en soms weinig zinvolle weetjes. Het gaat ook om The Soul van Jazz, dus uitstapjes naar gelieerde stijlen worden zeker gemaakt. Er zijn onregelmatig terugkerende rubrieken, zoals “De Niet Platgespeelde Standard”, “Ellington Train Songs”, “Jazz Cameo’s” en “More is Better”.

Deze keer zes tracks. Maar gemiddeld natuurlijk wel wat langer. En nadruk op innovatie en experiment toen en nu. We hebben een Noor met een Duitser. Een Zwitser. Een Amsterdamse New Yorker (andersom, zo u wilt). Tenslotte een onverstoorbare Engelsman op leeftijd. Uitdagende muziek en zeker geen mainstream. Maar met een open mind en het hart op de juiste plaats kun je er enorm van gaan genieten. A bit challenging but also listening fun!

Track 01: Sonny Rollins, Grand Street

Track 02: Henrik Schwarz & Bugge Wesseltoft, Kammermusik

Track 03: George Russell, Big City Blues

Track 04: Dave Holland Quartet, The Oracle

Track 05: Nik Bärtsch, Modul 34

Track 06: Andrew Hill, Pax

Track 07: Brad Mehldau, Sassyassed Sassafrass

Track 08: Freddie Hubbard, The Love Connection

JazzNotJazz is een programma waar uit 100 jaar Jazz-recordings, een unieke mixtape wordt samengesteld met zinvolle en soms weinig zinvolle weetjes. Het gaat ook om The Soul van Jazz, dus uitstapjes naar gelieerde stijlen worden zeker gemaakt. Er zijn onregelmatig terugkerende rubrieken, zoals “De Niet Platgespeelde Standard”, “Ellington Train Songs”, “Jazz Cameo’s” en “More is Better”.

Elke beetje jazzliefhebber kent natuurlijk Monty Alexander! Een beetje aficionado weet vanzelfsprekend dat zijn roots op Jamaica en in de Caraïben liggen. Monty begon vooral met een klassieke opleiding en het spelen van jazz. Hij vertrok op jonge leeftijd al naar Amerika om in dat laatste genre carrière te maken. Bijvoorbeeld Oscar Peterson maar ook Kenny Drew waren een inspiratie en bleken bronnen voor het ontwikkelen van zijn eigen stijl. Toch liet hij de Caribische oorsprong nooit helemaal los. Qua stijl maar ook in het kiezen van medemuzikanten. Ernest Ranglin als sprekend voorbeeld! Steel drums waren heel normaal in die eerste decennia van zijn carrière. Midden jaren 90 besloot hij veel explicieter zijn roots in de muziek te verwerken. Tribute albums voor Bob Marley, een album met Sly and Robbie en het oppakken van de Melodica. Een typisch instrument dat veel werd gebruikt in de stijl die hij voor de oren van de hele wereld oppakte, namelijk ‘Dub’.

Wij hebben in twee delen in dit programma voorbeelden van Monty Alexander en zijn avonturen in reggae & dub op een rijtje gezet. Met daarbij de originele invloeden en voorbeelden uit die Jamaicaanse muziekgeschiedenis. Vanavond hoort u een non-stop uitzending met deel 2. Op zaterdag 12 oktober 2024 is deel 1 uitgezonden en ook terug te luisteren.

Track 01: Monty Alexander & Ernest Ranglin, Row Fisherman

Track 02: The Congos, Fisherman

Track 03: Monty Alexander, No Woman No Cry

Track 04: Bob Marley & The Wailers, No Woman, no Cry

Track 05: Monty Alexander & Sly & Robbie, Hot Milk

Track 06: Jackie Mittoo, Hot Milk

Track 07: Monty Alexander, Could You Be Loved

Track 08: Bob Marley & The Wailers, Could You Be Loved

Track 09: Monty Alexander & Sly & Robbie, Mercy, Mercy, Mercy

Track 10: Canonball Adderley, Mercy, Mercy, Mercy

Track 11: Monty Alexander & Wendel Ferraro, Redemption Song

Jazznotjazz: Elke beetje jazzliefhebber kent natuurlijk Monty Alexander!

 Een beetje aficionado weet vanzelfsprekend dat zijn roots op Jamaica en in de Caribbean liggen. Monty begon vooral met een klassieke opleiding en het spelen van jazz. Hij vertrok op jonge leeftijd al naar Amerika om in dat laatste genre carrière te maken. Bijvoorbeeld Oscar Peterson maar ook Kenny Drew waren een inspiratie en bleken bronnen voor het ontwikkelen van zijn eigen stijl. Toch liet hij de Caribische oorsprong nooit helemaal los. Qua stijl maar ook in het kiezen van medemuzikanten. Ernest Ranglin als sprekend voorbeeld! Steel drums waren heel normaal in die eerste decennia van zijn carrière. Midden jaren 90 besloot hij veel explicieter zijn roots in de muziek te verwerken. Tribute albums voor Bob Marley, een album met Sly and Robbie en het oppakken van de melodica. Een typisch instrument dat veel werd gebruikt in de stijl die hij voor de oren van de hele wereld oppakte, namelijk ‘Dub’.

Wij hebben in twee delen in dit programma voorbeelden van Monty Alexander en zijn avonturen in reggae & dub op een rijtje gezet. Met daarbij de originele invloeden en voorbeelden uit die Jamaicaanse muziekgeschiedenis. Vanavond hoort u een non-stop uitzending met deel 1. Op zaterdag 26 oktober volgt deel 2.

JazzNotJazz is een programma waar uit 100 jaar Jazz-recordings, een unieke mixtape wordt samengesteld met zinvolle en soms weinig zinvolle weetjes. Het gaat ook om The Soul van Jazz, dus uitstapjes naar gelieerde stijlen worden zeker gemaakt. Er zijn onregelmatig terugkerende rubrieken, zoals “De Niet Platgespeelde Standard”, “Ellington Train Songs”, “Jazz Cameo’s” en “More is Better”.

Track 01: Monty Alexander, East Of The River Nile

Track 02: Augustus Pablo, East Of The River Nile

Track 03: Monty Alexander, Chameleon

Track 04: Herbie Hancock, Chameleon

Track 05: Monty Alexander, King Tubby Meets The Rockers Uptown

Track 06: Augustus Pablo, King Tubby Meets The Rockers Uptown

Track 07: Monty Alexander, Jammin’

Track 08: Bob Marley & The Wailers, Jamming

Track 09: Monty Alexander, Redemption Song

Track 10: Bob Marley & The Wailers, Redemption Song

Track 11: Monty Alexander, Freddie Freeloader Riddim

Stop Making Cents – Episode 9: Tout Passe.  .

Welkom bij de Concertzender, een grenzeloos muziekpodium voor avontuurlijke muziekliefhebbers.

We starten de show met een ijzersterk trio van fusion klassiekers. De voorkeur van een president kandidate. Keith Jarrett Plays Miles Davis in een nieuwe aflevering. En weer eens een jazz cameo. Wynton Marsalis met het Jazz at Lincoln Center Orchestra in een gedragen ballade. Tenslotte twee toegankelijke hardbop tracks.

JazzNotJazz is een programma waar uit 100 jaar Jazz-recordings, een unieke mixtape wordt samengesteld met zinvolle en soms weinig zinvolle weetjes. Het gaat ook om The Soul van Jazz, dus uitstapjes naar gelieerde stijlen worden zeker gemaakt. Er zijn onregelmatig terugkerende rubrieken, zoals “De Niet Platgespeelde Standard”, “Ellington Train Songs”, “Jazz Cameo’s” en “More is Better”.

Track 01: Sonny Rollins, Grand Street

Track 02: Ramsey Lewis, Brazilica

Track 03: Idris Muhammad, Loran’s Dance

Track 04: Roy Ayers Ubiquity, Everybody Loves The Sunshine

Track 05: Keith Jarrett Trio, My Funny Valentine / Song

Track 06: Miles Davis Quintet, My Funny Valentine

Track 07: Joni Mitchell, Coyote

Track 08: Art Farmer Septet, Mau Mau

Track 09: Junior Mance, A Smooth One

Track 10: Jazz At Lincoln Center Orchestra & Wynton Marsalis, Spring Yaoundé

Track 11: Freddie Hubbard, The Love Connection