Jonhard’s Podcast

Lestur: 1 Mós 28,10-19. Evangelium: Jóh 1,35-52. Sálmur: Nærri, mín Guð, til tín (38).

Líkasum Jesus gekk framvið í lívinum hjá Levi og sá hann, soleiðis gongur Jesus so at siga eisini framvið í okkara lívi og sær okkum.

Tekstur: Mark 2,14-17. Sálmur: Mín Jesus, lat mítt hjarta fá (192).

Í okkara hjørtum líkjast vit øll Jónasi. Vit standa ímóti náðini og hinum heilaga. Tann Gud, sum vit siga okkum tæna, sleppur ikki heilt tætt inn at okkara hjørtum. Øll, sum vit møta í Jónasarbók, hava tørv á tí sama, nevniliga Guds ríku náði. Hetta hava tú og eg eisini tørv á fram um alt annað! Tilfarið, sum eg havi brúkt í sambandi við hesa ljóðbók, havi eg í ein stóran mun frá bókini hjá Iain M. Duguid: Jonah - Grace for Sinners and Saints.

Í okkara hjørtum líkjast vit øll Jónasi. Vit standa ímóti náðini og hinum heilaga. Tann Gud, sum vit siga okkum tæna, sleppur ikki heilt tætt inn at okkara hjørtum. Øll, sum vit møta í Jónasarbók, hava tørv á tí sama, nevniliga Guds ríku náði. Hetta hava tú og eg eisini tørv á fram um alt annað!

Tilfarið, sum eg havi brúkt í sambandi við hesa ljóðbók, havi eg í ein stóran mun frá bókini hjá Iain M. Duguid: Jonah - Grace for Sinners and Saints.

Í øllum lívsins strevi og stákan vil Jesus leiða okkum til tað staðið, har ið vit veruliga kunnu finna hvíld og andaliga føði bæði til hetta lívið og hitt komandi. Hetta staðið finna vit einans við Jesu føtur.

Meðan Jónas heldur vildi doyggja, enn at sleppa sannføringini um at Nineve hevði uppiborið Guds dóm, so síggja vit harafturímóti, at Jesus heldur vildi doyggja, enn at sleppa lyftinum um at frelsa sítt fólk frá Guds dómi.

Um vit grunda yvir hesa ómetaliga stóru náði og gávu, sum Jesus hevur givið okkum, tá ið hann fór upp á krossin í okkara stað og tók okkara dóm á seg sjálvan, so burdi hetta givið okkum ljós yvir okkara egnu dómar og yvir spurningin: “Er tað beint av tær at vera so illur?”

Evangelium: Matt 20,20-28. Sálmur fyri prædiku: 305 (Leið meg Guð, á lívsins veg).

Júst hetta - vónin um náði - er tað, ið kann leiða okkum syndarar til umvendingar og umbroytingar í lívinum við Heilaga Andans hjálp. Og hóast óttin kann verða stórur, tá ið vit síggja, at vit eru syndarar, sum leingi hava staðið Gudi ímót, so kann júst hesin óttin eisini eggja okkum til at heita á Gud um hjálp.

Sambært Bíbliuni fer hesin syndafalni heimurin ikki at standa í allar ævir. Hesin tankin er kanska heldur ikki heilt fremmandur fyri okkum, nú vit dagliga hoyra um ófrið kring heimin. Men Gud fer at skapa ein nýggjan himmal og eina nýggja jørð. Nakað mikið betur er fyri framman: ein nýggjur heimur, har synd, sjúka, sorg, kríggj og deyði ikki longur eru til.