چه کنیم که فرزندانمان طوری بار بیایند که همیشه در جستجوی راه‌هایی باشند که نیازهای مردم را با روی خوش برطرف کنند قبل از این‌ که دیگران از آن‌ها بخواهند زیرا خدمت به مردم یکی از بهترین راه‌های کسب رضایت الهی است.

در تربیت فرزندانمان چه کنیم که برای خود ارزش قائل شوند و نسبت به اندام و جسمشان یک پوشش پنهان در نظر بگیرند و بدانند در مورد نمایاندن اندامشان و لمس بدنشان توسط دیگران چه روشی درست و چه روشی غلط است؟

فرزندانمان را چگونه تربیت کنیم تا خود را مهم‌تر از دیگران ندانند و در خدمت به بقیه خوشحال و پیش قدم باشند و بدانند خوشحالی دیگران هم اهمیت دارد.

چه کنیم تا فرزندانمان بتوانند احساسات خود را در اوج هیجان کنترل کنند.

بعضی‌ها از زندگی مأیوسند، پس برای موفقیت در زندگی باید به فرزندانمان بیاموزیم که تمرین کنند تا قدردان زندگی با ارزش خود باشند و از استعدادهایشان به نفع خود و دیگران استفاده کنند.

خیلی‌ها کاری را که شروع می‌کنند در نیمه راه رهایش می‌کنند. چه کنیم که فرزندانمان در انجام کارها، حتی هر عمل ساده و یا در حفظ هر رابطه، حتی یک رابطه دوستانه به بهترین صورت عمل کنند.

فرزندانمان را چگونه تربیت کنیم تا قدردان و ممنون باشند؟ از اینکه فضل یا محبّت یا لطفی به ایشان شده را به دیگران هم ببخشند و در نهایت همیشه شاکر باشند از اینکه خلق شده‌اند تا مصدر امر خیری باشند؟

چه کنیم تا فرزندانمان با دیگران رفتاری باگذشت و همدردی داشته باشند و اگر کسی آزرده خاطرشان کرد به راحتی او را ببخشند؟

در حالی که می‌خواهیم فرزندی راستگو تربیت کنیم، چه کنیم که او بتواند حقیقت را طوری بیان کند که آسیبی به دیگران نزند؟

برای بعضی‌ها تحمل شرایط نامساعد سخت است و آرزو می‌کنند کاش شرایط دیگری بود. چگونه می‌توانیم کودکانی تربیت کنیم تا توانائی پذیرش شرایط نامطلوب را داشته باشند.