เมื่อใดที่จิตไม่ขึ้นอยู่ ไม่ถูกครอบงําด้วยการเลือกอารมณ์

อิสระจากการเลือกทั้งปวง

พื้นที่ของความคิด พื้นที่ของความนึก

พื้นที่ของการปรุงแต่งมันจะยุติบทบาทลงทันที

โลกแห่งความรักช้างโลกแห่งความกลัวโลกแห่งความขัดแย้งมันจะยุติ

...

เมื่อไปถึงจุดจุดหนึ่งสายธารแห่งความสืบต่อระหว่างความเกิดและความดับมันจะสิ้นสุด

มันจะตัดขาดไปจากกัน

จะไม่มีสภาวะความเกิดใหม่ของรูปและนามมาสืบต่อ

เรานิยามว่าดับสุดท้าย ดับสิ้นสุดลงจริงจริง ของความสืบต่อ

ไม่มีความสืบต่ออันใหม่ของรูปและนาม

มาเชื่อมต่ออีกแล้วเมื่อไม่มีความสืบต่อแห่งการเกิด

ก็ไม่มีความสืบต่อแห่งการดํารงอยู่

เมื่อไม่มีความเกิดจะมีความดับได้อย่างไร

สภาวะที่ไม่มีภาวะความเกิดและความดับ

ไม่มีการปรากฏอยู่เลยซึ่งความเกิดและความดับของรูปและนาม

เรียกว่าสภาวะนิพพาน