ชีวิตรูปและนามคือความสืบต่อ

​

ชีวิตในอดีตก็เป็นความสืบต่อของสัญญา

ในสัญญานั้นมีเวทนาไหม.. มี

ในสัญญานั้นมีความรัก มีความชัง

พอใจไม่พอใจ ชอบไม่ชอบไหม ซึ่งเป็นตัวสังขาร..มี

​

เบื้องต้นให้เราเห็น

หากว่าความคิดความนึกความสืบต่อของอดีตของกาล

ของสัญญาภาพผุดขึ้นมาในรูปของความคิด

เราไม่สามารถที่จะพรากจิตออกจากความคิดนั้นได้เลย

ตราบใดที่ เรายังมองความคิด

มองประสบการณ์นั้น "ผ่านตัวตน"

​

ต้องมองผ่านว่า ไม่มีตัวตน

ไร้สัตว์บุคคลตัวตนเราเขา

แล้วจะมองยังไง ไม่มองผ่านตัวตน

เป็นเพียงสัญญาภาพนะ เป็นเพียงเวลาอดีต

เป็นอารมณ์ที่ เนื่องด้วยอดีต

เขาเรียกว่าอตีตารมฺมณา ธมฺมา

​

เมื่อใดที่เรามองอดีตว่า เป็นเพียงเรื่องของเวลา

ซึ่งเราปฏิเสธไม่ได้มันเป็นเรื่องเวลาจริง ๆ

แต่จิตที่มีอวิชชาชอบเอาเวลามาปรุงเเต่ง

มีตัวมีตนมีรัก ความรักความชัง ที่ผ่านไปแล้ว

แทนที่จะผันผ่าน มันกลับมาอีก

ไปแล้วกลับมา ในรูปแบบของตัวตน

​

แต่เมื่อใดที่เรามองเห็นองค์ประกอบของความคิด

เป็นเพียงสัญญานะ

เป็นเพียงความรู้สึกนะ

เป็นเพียงตัวปรุงแต่งรักชังนะ

แบบนี้ก็เรียกว่ารู้ตรงตามความเป็นจริง

กับสภาวะที่กําลังปรากฏ

​

เมื่อรู้เช่นนี้เห็นเช่นนี้

บทบาทของตัวตนก็จะระงับลง จะยุติบทบาท

เมื่อตัวตนอดีตประสบการณ์ยุติบทบาท

แล้วจิตจะไปไหน

จิตก็จะมาอยู่กับความสืบต่อของปัจจุบันกาล

ของลมหายใจเข้า ลมหายใจออก

​

ปิยทัสสี ภิกขุ

ศูนย์วิปัสสนาวัดถ้ำดอยโตน

#ผู้ศึกษาและปฏิบัติธรรมวัดถ้ำดอยโตน

Group Sitting 01-06-2025

https://youtu.be/o6EFiRFwy_Q