มันมีนะบางช่วงบางขณะ จิตที่มีอวิชชาตัณหาอุปาทานอยู่เนี่ย

ก็จะมีสมุทัยสัจจะ เคลื่อนเข้ามา

เคลื่อนเข้ามาแทรกในการรับรู้ ในกระแสของการเกิดดับของขันธ์

จิตที่หลุดพ้นแล้วโดยสมบูรณ์

จะมีเพียงการเปลี่ยนแปลงการเกิดดับของขันธ์ล้วนๆนะ

จะไม่มีแรงปรารถนา จะไม่มีความรักและความชัง

เข้ามาเกิดร่วมกับการรับรู้อารมณ์

แต่จิตที่ยังมีอวิชชาอยู่ แน่นอนทีเดียว

ตัณหาอุปทานยังดับไม่หมดใช่ไหม เขาก็จะทํากิจทําหน้าที่ของเขา

ยินดีบ้างในอารมณ์ที่รับรู้

ไม่พึงพอใจบ้างกับอารมณ์ที่รับรู้

* ปิยทัสสี ภิกขุ *