"Görünmez" erkek imtiyazları üzerine Peggy McIntosh, 1990'da yazdığı makalesinde bir checklist/kontrol listesi hazırlamış. 46 maddelik erkek imtiyazları listesinde "işimde başarısız olursam bunun nedeni cinsiyetim değil", "çocuk sahibi olmamaya karar verirsem, olumsuz tepki almayacağım", "gardırobumdaki giysi seçimlerimle yargılanmayacağımı biliyorum" gibi maddeler yer alıyor.

İmtiyaz farklılıklarını incelediği makalesinde McIntosh ırk, sınıf, cinsel yönelim, cinsiyet gibi farklı imtiyazları kontrol listeleriyle inceliyor.
Listedeki gibi kadınlık, genel bir imtiyazlar sorununun parçası. Ve bir konuda imtiyazlı olmak, diğer konularda imtiyazlı olmayı beraberinde getirmiyor.

Kontrol listelerini gözden geçiren okuyucuya McIntosh, ikiye böldüğü sayfanın bir yanına imtiyazlı olduğu konuları, bir yanına olmadığı konuları yazarak ikili gruplar halinde tartışmayı öneriyor. Bu "kurbanlaştırıcı"dan ziyade olumlayıcı bir yöntem; amacı çoğulculuğu sağlamak ve bir diyalog yolu açmak.

Burcu ve Bilge'nin deneyimleri ve hikâyeleri, erk ve erkin yarattığı "ana akım mimarlık" gündemi içinde alternatif duruş ve üretimlerin de mümkünlüğü açısından dikkat çekici. Sonuç yerine sürece odaklanan mimari üretim ve yeni yollar, "kadın programları" serisinde de ısrarla kaçındığımız kategorileşmeyi ve bunun meşrulaşmasını ortadan kaldıracak çoğulcu bir zemin yaratması açısından önemli. Ve Evren'in de dediği gibi, mimari üretimin niteliğini sağlıklı bir biçimde tartışabilmemiz için öncelikle bu zeminde diyalogun ve adaletin sağlanabilmesi gerekiyor.