Hala evi mi arıyorsun sen de benim gibi? Bulamadın mı umduğun kişileri, sevgiyi, değeri… Bir ormanın içinde kurtlardan kaçan çaresiz bir kuzu gibi. Ya da yüreğini terkettiğinde öz sevgi, ortaya çıkan değersizliğin yarattığı bir çukura atılma hissi. Şimdi seninle kapanları konuşacağız. Bir şekilde birileri bizi oraya fırlatır veya biz oraya kendi isteğimizle atlarız. Ne yazık ki. Geçmiş zamanlardan bu zamana insanlardan öylesine umulmadık şeyleriyaptıklarını izledim ki, artık şaşırmıyorum. Güvendiğimiz insanlar, sırtımızı dayadığımız insanlar… İlk fırsatta bizi bu kapana atmaya kalkmadılar mı?