Kırmızı balıkların, karanfillerin, közlenen ateşin pırıltısı gelir aklıma... Karlı sabahlar elinde bir fincan kahveyle gelir şiirler okurdun. Şiirin saati mi olur? Gülümserken birlikte birbirimizi ne kadar sevdiğimizi, birbirimizden gizli düşünürdük. Sonra sorardın; “Kuşlar için darı bıraktın mı bahçeye?” Zor geçmiş bir günün ardından KAPI açılır ve dünyanın en güzel ezgileri akar kalbinize. Kapı’yı aralık bırakın, kuşlar üşümesin.