Στη σημερινή περικοπή της Αγίας Γραφής, ο Ιησούς είπε, “Όταν δε το ακάθαρτον πνεύμα εξέλθη από του ανθρώπου, διέρχεται δι’ ανύδρων τόπων και ζητεί ανάπαυσιν και δεν ευρίσκει. Τότε λέγει· Ας επιστρέψω εις τον οίκόν μου, όθεν εξήλθον· και ελθόν ευρίσκει αυτόν κενόν, σεσαρωμένον και εστολισμένον. Τότε υπάγει και παραλαμβάνει μεθ’ εαυτού επτά άλλα πνεύματα πονηρότερα εαυτού, και εισελθόντα κατοικούσιν εκεί, και γίνονται τα έσχατα του ανθρώπου εκείνου χειρότερα των πρώτων. Ούτω θέλει είσθαι και εις την γενεάν ταύτην την πονηράν”.
Ο Κύριός μας εξέβαλλε δαιμόνια και θεράπευσε αρρώστους. Αλλά εδώ είναι η αλήθεια που όσοι γνωρίζουμε το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος πρέπει να συνειδητοποιήσουμε. Οι δαίμονες μπορούν να ξεκουραστούν και να κατοικήσουν σε άνυδρους τόπους, δηλαδή, τις καρδιές εκείνων που έχουν αμαρτία. Όσοι δεν έχουν τον Λόγο, έχουν σίγουρα αμαρτία στις καρδιές τους. Γι’ αυτό, όταν ένας δαίμονας εκβάλλεται από ένα πρόσωπο, περιπλανιέται σε άνυδρες περιοχές –δηλαδή περιπλανιέται γύρω από τις καρδιές εκείνων που δεν έχουν λάβει την άφεση της αμαρτίας– και στη συνέχεια επιστρέφει στο σημείο όπου ήταν πριν, πάλι πίσω στην καρδιά του αμαρτωλού, και βλέπει ότι η καρδιά του εξακολουθεί να έχει αμαρτία και είναι κατάλληλη για να τον φιλοξενήσει.