Eindelijk hebben we na heel veel magere jaren vanaf nu een positieve balans in Waalwijk: 9 overwinningen, 8 keer gelijk en 8 keer gingen we de bietenbrug op bij RKC.
Zó vreemd is het historisch gezien dus niet dat we een moeizame middag beleefden. Waar normaal ons middenveld heerst, was het nu te gehaast, slordig en soms zelfs wat paniekerig aan de bal. Maar de 3 punten tellen en er viel heus genoeg positiefs te melden.
Wat te denken van de marktwaarde van Orkun Kökçü, die met wéér een ontzettend knappe goal en een assist van onschatbare waarde was. Of de invalbeurt van Jorrit Hendrix, die hem bekroonde met de bevrijdende 0-2. Maar bovenal was het fijn om te kunnen constateren dat wanneer het even niet loopt zoals we gewend zijn, we kunnen leunen op Bijlow, Trauner en Senesi, die het elftal met cruciale reddingen, perfecte slidings en het dichtlopen van passingslijnen van puntverlies behoedden. De Bermudadriehoek in ere hersteld.
Ook buiten het veld liet Feyenoord van zich horen, want jawel: binnen nu en een week of 6 hakt de club de knoop door: voor nieuwbouw of voor één van de renovatieplannen (DMK en FFC). Wat is dat ultrasnelle onderzoek waard? Wat zijn de intenties en motieven - misschien het slinkende geduld van de Raad van State - om nu toch weer twee alternatieve plannen op tafel te leggen? En vooral: in hoeverre is het fair om het huidige Programma van Eisen als meetlat te gebruiken voor al deze opties? Misschien is (ja, alweer) op 0 beginnen het meest eerlijke.

See omnystudio.com/listener for privacy information.