Zuur. Meer woorden en letters zijn er in een doodeenvoudige conclusie niet nodig om de 3-2 nederlaag in Amsterdam te omschrijven. Maar toch is er - gelukkig - veel meer dan dat gevoel wat beklijft.
Want ja, we winnen wéér niet een Klassieker in de hoofdstad, we staan gewoon weer met lege handen en - niet voor de eerste keer - hebben we massaal het gevoel dat er meer te halen viel.
Maar om het positief te bekijken: het gebeurt maar zelden dat we in de Arena daadwerkelijk Ajax niet aan het voetballen laten komen en zelf gedurende een klein uur uitstekend overeind blijven. Met lef in druk zetten, dodelijk in balbezit en niet in de war na een ongelukkige gelijkmaker. Kortom: er gloort hoop dat onder deze trainer de basis is gelegd om eindelijk eens niet met zeven kleuren stront naar Amsterdam af te reizen. Het hoeft niet, en dat hebben we overtuigend aangetoond. Een pleistertje, maar wel een die goed blijft zitten.
In Kein Geloel blikken we uitgebreid terug op de Klassieker met publiek en werpen we, met een nieuwe Roemeen als concurrentie voor Marciano, een blik op een cruciale positie: wie moet er onder de lat? Marciano ging twee keer niet vrijuit, maar ondertussen is er nog alles om voor te spelen in Europa en de Eredivisie. Durven we het aan met onze Israëlisch international of zijn de uitstekende statistieken van Cojocaru een voorbode voor wat de Roemeen echt in huis heeft?
En dan: de Conference League! Een weerzien met Slavia Praag in de kwartfinale. Een voordeel of juist niet?
Dat en nog veel meer in een gloedje nieuwe Kein Geloel!

See omnystudio.com/listener for privacy information.