* ค ว า ม ส ง บ นั้ น ห ยิ บ ยี่ น ค ว า ม สุ ข ใ ห้ เ ส ม อ *

ทุกคนบอกว่าเหนื่อย เราเหนื่อยล้ากับการที่จะต้องมาแบก

ความคิดความขัดแย้งนี้ไว้

สมาธิและวิปัสสนาจะเป็นศิลปะ เป็นองค์ความรู้

ที่จะทำให้การรับรู้ของเรา ชีวิตของเราเนี่ยได้พักบ้าง ได้พักบ้าง

เมื่อมันได้พัก นั่นคือจิตเข้าไปสัมผัสกับความสงบ

พักจากความคิด สงบจากความคิด ระงับจากความคิด

จากไม่กี่ขณะไปสู่หลาย ๆ ขณะ

จากไม่กี่ชั่วโมงเป็นหลายชั่วโมงจาก

ที่ไม่ได้ดังปรารถนาก็ได้ดังปรารถนา

ความสงบนั้นย่อมหยิบยื่นความสุขมาให้เสมอ

เราจะได้สัมผัสกับ

มิติใหม่ของความสุข

ก็คือความสุขที่อิงอยู่บนความสงบ

แต่ความสุขใดที่ไม่มีความสงบเป็นพื้นฐาน

มันก็เป็นความสุขอย่างที่เราได้สัมผัสนั่นแหละ

เกิดขึ้นเพียงชั่วขณะแล้วก็หายไป

เราต้องมีกิจกรรมเพื่อให้เกิดความสุข

ให้เกิดความบันเทิงแบบนั้นอีก

แต่ความสุขที่เกิดจากความสงบน่ะมันกินช่วงนาน

เราไม่ต้องเหน็ดเหนื่อยกับความเคยชินแบบนั้นอีกแล้วนะ

กับโลกที่มันต้องมีการแข่งขัน

ต้องใช้ความคิดนึก

ต้องมีการวางแผน

ใน24ชั่วโมงแล้วนอกจากการหลับแล้ว

จะมีชั่วโมงของการพักจากโลกแห่งความเคยชินน่ะ

เคยชินจากโลกของความคิดนึกปรุงแต่ง

ก่อนนอนหนึ่งชั่วโมง

หลังตื่นนอนหนึ่งชั่วโมง

ให้จิตเราไปเสพคุ้นกับภาวะความสงบนั้นบ้าง

ซึ่งมันมีอยู่แล้วล่ะ

เมื่อใดที่จิตมันยุติการแสวงหา

เมื่อใดที่จิตยุติการเลือกอารมณ์

ความสงบจะมาทันทีเลย

ไม่ต้องใช้อุบายวิธีเทคนิคให้ยากลําบากให้ซับซ้อน

โมเมนต์ใดขณะใดที่จิตอิสระจากการเลือกอารมณ์

เมื่อใดขณะใดที่จิตอิสระจากแรงปรารถนา

จากแรงต้องการ จากเจตจํานงมุ่งหวังในอารมณ์ทั้งปวง

ความสงบจะมาทันที

* ปิยทัสสี ภิกขุ *