เดิมเรามีความคุ้นชินที่จะฝัน ทำยังไงเราถึงจะมีความคุ้นชินที่จะรู้สึก ที่จะตื่น เป็นผู้ตื่นอยู่เสมอ ทำอย่างไร เค้าถึงต้องมีวิหารธรรม ต้องมีอันหนึ่งที่ขยับแล้วรู้ ขยับแล้วรู้ ขยับแล้วรู้จนมันคุ้น ทีนี้คนบางคนไม่ใช้ขยับแล้วรู้ คนบางคนขยับแล้วรู้ไม่ถนัด เค้าก็ต้องไปรู้อย่างอื่น เช่น โกรธแล้วรู้ โกรธแล้วรู้ หรือหายใจออกแล้วรู้ หายใจเข้าแล้วรู้ ทั้งหมดเพื่ออะไร เพื่อกระตุ้นให้ความรู้สึกตัวมันเกิดเนืองๆ เพื่อให้เราหลุดออกจากโลกของความฝันได้ถี่ๆ ถี่ๆ ถี่ๆ --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สเจริญสติในชีวิตประจำวัน ๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๓