کتاب شفای زندگی

فصل هفتم با موضوعی مانند «کار با جملات تأکیدی» آغاز می‌شود (یا به چگونگی به‌کارگیری آگاهانه جملات تأکیدی در حوزه‌های مختلف زندگی می‌پردازد).

جملات تأکیدی بیش از جمله‌هایی زیبا هستند: آن‌ها ابزارهایی‌اند برای تغییر باورهای ناخودآگاه و از این‌رو تغییر الگوهای زندگی.

برای استفاده مؤثر از تأکیدها، باید:

1. باور محدودکننده یا الگوی فکری منفی را شناسایی کنید (مثلاً «من کافی نیستم»، «من لایق سلامتی/ثروت/روابط خوب نیستم»).

لازم است بدانید آنچه روی آن تمرکز می‌کنید افزایش می‌یابد: اگر مداوماً افکار منفی را تکرار کنید (حتی برای «ردّ کردن» آن‌ها) به آن‌ها انرژی می‌دهید؛  به‌جای آن، تمرکزتان را به بیان مثبتِ جدید معطوف کنید.

او مثال‌های مشخصی می‌آورد از اینکه چگونه می‌توان تأکیدها را در حوزه‌های سلامت، کار، مالی، روابط و تصویر بدن به‌کار گرفت (مثلاً به‌جای «نمی‌خواهم مریض باشم» پیشنهاد می‌دهد «من اکنون سالم، کامل و کامل هستم»).

تأکید دارد که زمان قدرت در «اکنون» است: گذشته نیازی نیست آینده را تعیین کند.

و نیز یادآوری می‌کند که تأکیدها همراه با اقدام عمل می‌کنند — یعنی دیدن امکان تازه، انتخاب تازه، دادن اجازه به تغییر درونی که به تغییر بیرونی منجر شود — نه فقط «گفتن جملات».

تأکیدها عملی‌اند: تکرار، احساس، یکپارچگی.

شما در حال «برنامه‌ریزی مجدد» ذهن ناخودآگاه‌تان هستید، که تا کنون ممکن است نوارهای قدیمی را پخش می‌کرده باشد.

هر بار که خودتان را در باور قدیمی می‌بینید، لحظه‌ای اختیار دارید — می‌توانید آگاه شوید و به جملهٔ تأکیدی‌تان برگردید.

هر چه بیشتر با فکر جدید زندگی کنید، بیشتر واقعیت به بازتاب آن خواهد پرداخت (بر اساس دیدگاه های).

این فرآیند، خودمحبتی و خودپذیری را می‌سازد، زیرا جملات جدید دربارهٔ ارزش شما، بودن شما، ظرفیت شما هستند — نه فقط دربارهٔ چیزی که «باید» به آن برسید.

@dr.sara.official