نوزدهم دسامبر 2004 بود، من و آب

اول دانشکدۀ پزشکی را به پایان رسانده بودم، و یکبار دیگر نزدیکترین دانشگاه را به خانه

ّا دیده بودند که من همۀ

انتخاب کرده بودم تا بتوانم در کنار خانواده ّ ام باشم. آمی و آب

نیمسال را با پشتکار درس میخواندم، و میخواستند به من پاداش بدهند، پس هنگامی که

ّا میخواست در طول تعطیلی زمستانی دانشگاه من، برای کنفرانسی به فلوریدا برود، از من

آب

خواست که با او بروم. با خوشحالی پذیرفتم، نه تنها برای اینکه اولین بارم بود که فرصت

پیدا میکردم به فلوریدا بروم بلکه برای اینکه آن اولین بار بود که من و آبا خودمان تنهایی