İnsanoğlu, kendi yaptığı eserler hakkında iyinin tarifini doğru yapabilmiştir.

Dünya öyle bir meta değil ki bir nizaa değsin.

Bazı insan bir zerrede boğulur; Bazısında da dünya boğulur.

Hülya'nın cevabı bu defa çabuk geldi. Bir sayfalık mektup, aynen şöyleydi...

15 gün kadar sonra cevap gelmişti. İfadelerden, memnuniyetle karışık bir tereddüt havası hissediliyordu. Hülya, mektubunun bir yerinde; ''İnsanların hepsi, gerçeği bulmada eşit şansa sahip mi?'' diye soruyor, devamında ''sahipse niçin herkes aynı noktada birleşmiyor? Değilse bunu nasıl açıklarız?'' diyordu.

Genç kız, mektubunun bir yerinde şöyle diyordu: Saygıdeğer büyüğüm, ben diplomamı aldım. Birkaç saat sonra bu şehri terk edeceğim, Felsefe Hocası olarak hayata atılacağım. Ama işin tuhaf tarafı; kendime has bir düşünce sistemi henüz teşekkül etmiş değil...

Bir Dost'umun kitapevine uğramıştım. O müşterileri ile ilgilenirken ben de karşıdaki harika manzarayı seyre koyuldum. Sıra sıra karlı dağlar, eteklerine kadar beyaza bürünmüşlerdi. Altta altın renkli bir ırmak, güneşin ışığını parıl parıl aksettirmekte...