Mushaftaki sıralamada 114. iniş sırasına göre 21. sûre olup 6 âyettir ve Mekke’de inmiştir. Felak sûresinin Medine’de indiğini söyleyenler Nâs sûresi için de aynı şeyi söylemişlerdir (bk. Şevkânî, V, 620; İbn Âşûr, XXX, 631). Sûrenin ismi olan “Nâs” kelimesi, insanlar demektir.

Mushaftaki sıralamada 113. iniş sırasına göre 20. sûre olup 5 âyettir ve Mekke’de inmiştir. Medine’de indiğine dair rivayetler varsa da (bk. Şevkânî, V, 615) üslûp ve içeriği bakımından Mekkî sûrelere benzediği görülür. Sûrenin ismi olan “Felâk” kelimesi, sabah aydınlığı demektir.

Mushaftaki sıralamada 112. iniş sırasına göre 22. sûre olup 4 âyettir ve Mekke’de inmiştir. Medine’de indiğine dair rivayet de vardır. Mekke’de indiğini söyleyenler Mekkeli müşriklerin Hz. Peygamber’e gelerek “Bize rabbinin soyunu anlat” dediklerini, bunun üzerine bu sûrenin indiğini bildiren rivayetleri delil getirirler (Müsned, V, 133-134). Medine’de indiğini söyleyenler ise Yahudilerle Hristiyanların Hz. Peygamber’e yönelttikleri Allah hakkındaki sorulara bir cevap olmak üzere Cebrâil’in Hz. Peygamber’e gelip “Kul hüvellahü ehad” sûresini okuduğunu bildiren rivayetleri delil göstermişlerdir (Taberî, XXX, 221-222; Râzî, XXXII, 175). Ancak sûrenin üslûp ve içeriği Mekke döneminde indiği izlenimini vermektedir. Sûrenin ismi olan “İhlâs” kelimesi, samimi olmak, dine içtenlikle bağlanmak demektir. Bu sûrede anlatıldığı şekilde Allah’a inanan, tevhit inancını tam anlamıyla benimsemiş ihlâslı bir mü’min olacağı için sûre bu adla anılmaktadır.

Mushaftaki sıralamada 111. iniş sırasına göre 6. sûre olup 5 âyettir ve Mekke’de inmiştir. “Tebbet”, kurusun, kahrolsun demektir.

Mushaftaki sıralamada 110. iniş sırasına göre 114. sûre olup 3 âyettir ve Medine’de inmiştir. Tam sûre olarak Kur’an’ın en son inen sûresi olduğu kabul edilmektedir (Elmalılı, IX, 6234). Sûrenin Vedâ haccı esnasında Mina’da indiği de rivayet edilir (bk. Şevkânî, V, 602). Sûrenin adı olan “Nasr” kelimesi, yardım demektir.

Mushaftaki sıralamada 109. iniş sırasına göre 18. sûre olup 6 âyettir ve Mekke’de inmiştir. Medine’de indiğine dair rivayet de vardır (bk. Şevkânî, V, 597). “Kâfirûn”, inkârcılar demektir.
Tefsirlerde anlatıldığına göre Kureyşliler Hz. Peygamber’den bir sene kendi ilâhlarına tapmasını, bir sene de kendilerinin onun ilâhına tapmalarını istemişler. Hz. Peygamber de “Allah’a bir şeyi ortak koşmaktan yine O’na sığınırım!” demiş; bu defa Kureyşliler, “Bizim ilâhlarımızdan bazılarını istilâm et (öp, el sür), biz de seni tasdik edip ilâhına ibadet edelim” demişler. Bunun üzerine Kâfirûn sûresi inmiştir (Taberî, XXX, 213-214; Kurtubî, XX, 225).

Mushaftaki sıralamada 108. iniş sırasına göre 15. sûre olup 3 âyettir ve Mekke’de inmiştir. Medine’de indiğine dair rivayetler de vardır (bk. İbn Âşûr, XXX, 571). Sûrenin ismi olan “Kevser” kelimesi, çok hayır ve bereket manasında olup Cennette Hz. Peygambere mahsus bir havuzun da adıdır.

Mushaftaki sıralamada 107. iniş sırasına göre 17. sûre olup 7 âyettir ve Mekke’de inmiştir. 4-7. âyetlerin Medine’de münafıklar hakkında indiğine dair rivayet de vardır (bk. İbn Âşûr, XXX, 563). Sûrenin adı olan “Mâ’ûn” kelimesi, yardım ve zekât demektir.

Mushaftaki sıralamada 106. iniş sırasına göre 29. sûre olup 4 âyettir ve Mekke’de inmiştir. Sûrenin ismi olan “Kureyş” kelimesi, Hz. Peygamberin mensup olduğu kabilenin adıdır.

Mushaftaki sıralamada 105. iniş sırasına göre 19. sûre olup 5 âyettir ve Mekke’de inmiştir. Sûre, fillerle donanmış ordusuyla Kâ’be’yi yıkmaya gelen Ebrehe’nin helâk edilişinden bahsettiği için “Fil” adını almıştır.