กฎหมายและกฎกติกาต่างๆที่บัญญัติจัดวางกันไว้นั้นเป็นเครื่องมือสําคัญในการปกป้องหมู่คณะ ทําให้ผู้คนอยู่กันอย่างสงบสุข มิใช่สิ่งที่ผูกรัดมัดตัวจนหายใจไม่ออก

หรือจํากัดสิทธิเสรีภาพจนเกินไป ทั้งยังป้องกันคนภายนอกมิให้เข้ามามีอํานาจเหนือคนภายในด้วย เหมือนรั้วบ้านมีประโยชน์ ๒ อย่างคือทําให้คนที่อยู่ในบ้านรู้สึกปลอดภัย มี

อิสระที่จะทําอะไรได้ตามสะดวกภายในรั้วบ้าน และป้องกันคนภายนอกรวมทั้งสัตว์ต่างๆมิให้เข้ามาก่อเรื่องก่อความรําคาญในบ้านตามอําเภอใจ

กฎระเบียบจึงจําเป็นสําหรับคนที่อยู่รวมกันเป็นหมู่เป็นสังคม หาไม่แล้วต่างก็จะทําจะพูดตามต้องการ ความวุ่นวายก็จะเกิดขึ้นไม่รู้จบ แต่คนประเภทเห็นแก่ตัว ชอบ

ทําอะไรตามใจ ไม่คํานึงถึงความเดือดร้อนของใคร และผู้ที่ตกอยู่ในอํานาจของกระแสกิเลสและกระแสโลกนั้นมักไม่ชอบกฎหมาย ไม่ชอบกฎเกณฑ์ต่างๆ ชอบแต่จะฝ่าฝืน

และหาทางหลบเลี่ยงเสมอ 

การที่โลกเดือดร้อนและไม่สงบสุขมาโดยตลอดก็เกิดจากคนประเภทนี้เป็นส่วนใหญ่

จากหนังสือ กิร ดังได้สดับมา โดย พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙) ; ผู้อ่าน AmJaree