Według francuskiego pisarza Baptista Morisot żyjemy w czasach metamorfozy. Świat się zmienia, zmieniają się relacje między ludźmi a innymi istotami zamieszkującymi tę planetę, a status zarówno ludzi, jak i innych istot jest niepewny. James Lovelock z kolei powiedział, że  Ziemia to żywa Gaja, a katastrofy klimatyczne to jej zemsty. Jakie są tego dla nas, ludzi konsekwencje? Jak powinniśmy myśleć o Ziemi w czasach kryzysu klimatycznego? Co w takich czasach może nam dać literatura?

“Powinniśmy postrzegać siebie jako element wspólnoty, do której należą rośliny, zwierzęta, rzeki, elementy pejzażu, świat mineralny”, mówi prof. Judyta Zbierska-Mościcka tłumacząc na czym polega ekokrytyczne podejście do literatury oraz do świata. W tym odcinku tłumaczy nam drogę ekokrytyki ze Stanów Zjednoczonych do Europy, oraz jej zastosowanie przy tworzeniu i czytaniu literatury. Przybliża nam rolę literatury w kontekście kryzysu klimatycznego i dynamicznie zmieniającego się świata oraz tłumaczy koncepcję “slow science,” czyli spowolnienie nauki, które pozwala na głębszą refleksję, skorelowaną z refleksjami w innych dziedzinach nauki. 

Prowadzący: Maria Łusakowska, Wydział Neofilologii UW oraz Bartłomiej Krupa, Instytut Romanistyki

Gość: prof. Judyta Zbierska-Mościcka, Instytut Romanistyki WN UW

Wspomniane w odcinku:

Pierre Schoentjes, “Ce qui a lieu: essai d'écopoétique”, 2015.

Prigogine Ilya, Stengers Isabelle, “Z chaosu ku porządkowi. Nowy dialog człowieka z przyrodą”, 1992.

Isabelle Stengers, Thierry Drumm, “Une autre science est possible ! Manifeste pour le ralentissement des sciences”, 2013. 

Camille de Toledo, “Le fleuve qui voulait écrire : Les auditions du parlement de Loire”, 2021.

Dominique Lestel, “L’animal singulier”, 2004.

Baptiste Morizot, “L'inexploré”, 2023.

Baptiste Morizot, “Manières d'être vivant: Enquêtes sur la vie à travers nous”, 2020.

Pierre Schoentjes, “Littérature et écologie: Le mur des abeilles”, 2020.

Amitav Ghosh, “Le grand dérangement”, 2016.

Hélène Laurain, “Partout le feu”, 2022.

Christine Van Acker, “La Bête a bon dos”, 2018.

Christine Van Acker, “L'En vert de nos corps”, 2020. 

Judyta Zbierska-Mościcka, S’arbrifier ou pour une approche empathique du végétal Exemple de "L’En vert de nos corps" de Christine Van Acker, Cahiers ERTA, 2025.

Polecenia książek od Gościni:

Romain Gary “Korzenie nieba”, 1956

Celine Minard “Ostatni Świat”, 2011

Joy Sorman “Jak zwierzę”, 2014

Claudie Hunzinger “Pies przy moim stole”, 2024

Nastassja Martin “Uwierz w bestie”, 2019

Podobał Ci się ten odcinek? Możesz dać nam pięć gwiazdek, zasubskrybować lub po prostu polecić nas znajomym.

NeoTalk jest oficjalnym podcastem Wydziału Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego. Znajdziesz nas na ⁠Instagramie⁠ i na ⁠Facebooku.⁠

Możesz do nas także napisać na adres ⁠[email protected]