Kimseler anlamadı kokusunu.

Acıttığını kimseler bilemedi

Dişlerinle sıktığın o aşk kurşunu.

Binlerce Acem tayı uykuya yattı

Alnının ay vurmuş alanında,

O senin kar düşmanı göğsünü

Kucaklarken dört gece kollarımla.

Bakışın, tohumların solgun dalıydı

Alçılar,yaseminler arasından,

Aradım vermek için yüreğimde

O fildişi mektupları her zaman diyen,

Her zaman: acımın bahçesi benim

Gövden her zaman, her zaman büyüleyici,

Damarlarının kanıyla dolu ağzım,

Ağzın ölümüm için söndürdü ışığını.