▨ نام شعر: یاد آر ز شمع مرده یاد آر

▨ شاعر: علی‌اکبر دهخدا

▨ با صدای: ایرج گرگین

▨ پالایش و تنظیم: شهروز

ـــــــــــــــــ

شاعر این شعر را به روان یار جوان و همسنگر شهیدش، میرزاجهانگیر خان صور اسرافیل پیشکش کرده.

ـــــــــــــــــ

ای مرغ سحر! چو این شب تار

بگذاشت ز سر سیاه‌کاری،

وز نفحه‌ی روح‌بخش اَسحار

رفت از سرِ خفتگان خماری،

بگشود گره ز زلفِ زرتار

محبوبه‌ی نیلگون‌عماری،

یزدان به کمال شد پدیدار

و اهریمن زشت‌خو حصاری،

یاد آر ز شمع مرده یاد آر 

▨

ای مونسِ یوسف اندر این بند

تعبیر عیان چو شد تو را خواب،

دل پر ز شعف، لب از شکرخند

محسودِ عدو، به کامِ اصحاب،

رفتی بَرِ یار و خویش و پیوند

آزادتر از نسیم و مهتاب،

زان کو همه‌شام با تو یک‌چند

در آرزوی وصال احباب،

اختر به سحر شمرده، یاد آر 

 ▨

چون باغ شود دوباره خرّم

ای بلبلِ مستمندِ مسکین

وز سنبل و سوری و سپَرغم

آفاق، نگارخانه‌ی چین،

گل، سرخ‌و به رخ عرق ز شبنم

تو داده ز کف زمام تمکین 

زان نوگلِ پیش‌رس که در غم

ناداده به نارِ شوق تسکین،

از سردیِ دی فسرده، یاد آر 

▨

ای همرهِ تیهِ پورِ عمران

بگذشت چو این سنینِ معدود،

و آن شاهدِ نغزِ بزمِ عرفان

بنمود چو وعدِ خویش مشهود،

وز مذبحِ زر چو شد به کیوان

هر صبح شمیم عنبر و عود،

زان کو به گناهِ قوم نادان

در حسرت رویِ ارضِ موعود،

بر بادیه جان سپرده، یاد آر 

▨

چون گشت ز نو زمانه آباد

ای کودک دوره‌ی طلایی

وز طاعت بندگان خود شاد

بگرف