Weronika A. Rosa w tkaninie malowanej, tworzonej do współczesnego wnętrza i zgodnej z “duchem epoki” wyraźnie docenia dziedzictwo artystyczne XIX i XX wieku. W swoich poszukiwaniach nawiązuje do najlepszych wzorów - prac wybitnego reformatora dizajnu Williama Morrisa, secesyjnych artystów zafascynowanych sztuką Dalekiego Wschodu oraz tradycją polskiej tkaniny malowanej rozwijanej po II wojnie światowej w “szkole sopockiej” i Zakładach Badawczych w Milanówku. To zjawisko zwracania się ku estetyce nieodległych epok i nawiązywania do najlepszych wzorów “pionierów wzornictwa” stanowi coraz silniej zaznaczający się trend, szczególnie wśród młodych twórców. Weronika A. Rosa potwierdza swoje artystyczne fascynacje otwarcie przyznając się do inspiracji secesją i art deco. Jest to z pewnością dowodem braku kompleksów wobec dokonań poprzedników, ale też wynika z jej wykształcenia. Rosa ukończyła bowiem historię sztuki na UW. Stąd też jej rozumienie ornamentu jako składnika tworzącego DNA epoki i wrażliwość na urodę dawnego rzemiosła.

Anna Wiszniewska, historyczka sztuki i dizajnu, kuratorka, wykładowczyni akademicka; adiunkt w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, wcześniej wieloletni pracownik Instytutu Wzornictwa Przemysłowego. W swojej pracy badawczej koncentruje się na polskim dizajnie XX wieku, ze szczególnym uwzględnieniem ceramiki, biżuterii, mody oraz tkaniny artystycznej i zabawki.