Ayşe Sarısayın, Edip Cansever’in “Ölümüm yeni bir şey olmadı, vardı.” sözü ardından başlıyor Mavi Ölüm adlı öyküsüne. Ölüme bu kadar yakın hissetmesinin salt bir karamsarlık sonucu olmadığına önce kendini, sonra okuru ikna etmeye çabalayan bir karakterle yürüyor, denizi seyrediyor, bir beyaz köpüklere bir kara sulara dalıyoruz. “Güneşi her gördüğümde kendimi sokağa atıyor, uzun yürüyüşler yapıyorum. Güneşli havaların, ancak sağlıklı insanlarda evden çıkma isteği uyandıracağını düşünüp seviniyorum, “Depresyonda değilim, işte kanıtı! diyorum kendi kendime.” diyor. Ya evden çıktığımızda gördüklerimiz, gözümüze çarpanlar? Onlar bize ruh halimize dair bir şeyler söyler mi?

Sarısayın’ın 2004’te Yunus Nadi Öykü Ödülü almış ‘Denizler Dört Duvar’ kitabından; hayaller ve gerçeğin birbirinin içinden geçtiği bir öykü, Mavi Ölüm, şimdi Ses Olsun’da!