Przyszła wiosna. Czas kiełkowania, obserwowania i zachwytu nad dociskającą do gleby, dość brutalną dla kończących żywot zlepków materii siłą Natury i cykliczną próbą oszukania czasu. Ostatecznego na dziś Mistrza Gry w życie, obserwacje.

Przez chłodne, nocne powietrze przedarł się dudniący w pobliżu bęben. Uderzenia stopami o ziemię wyrównały się szybko, do serc napłynęła gorąca krew. Poryw wiatru przyniósł intensywny zapach deszczu i wilgotnej gleby. – W końcu! – Powiedział cicho, jedynie do siebie, kierując ciepły wydech na klatkę piersiową.