▨ نام شعر: مرهم

▨ شاعر: مهدی حمیدی شیرازی

▨ با صدای: مهدی حمیدی شیرازی

▨ پالایش و تنظیم: شهروز

ــــــــــــــــــ

به دوست عزیز آقای ابراهیم ابطحی

ــــــــــــــــــ

روز و شب‌ها رفت و جستم فرصتی

تا دمی با چون تو یاری دم زنم

خصم شیطان‌پیشه‌ام مهلت نداد

سجده‌ای بر درگه آدم زنم

گفتم اول بنگه یاجوج را

یک‌تنه بشکافم و بر هم زنم

در میان لشگر افراسیاب

نعرهٔ مردانهٔ رستم زنم

بوستان شعر را شویم ز گرد

زان سپس بر برگ گل شبنم زنم

هر زبونی را نشانم جای خویش

کوس مردی در همه عالم زنم

بشکنم، ویران کنم، سوزم ز بن

ریشهٔ دیوان کم از کم زنم

دل چو از نامحرمان فارغ شود

فتح را پیمانه با محرم زنم

آن‌چه دل می‌خواست کردم در نبرد

وقت آن آمد که جام جم زنم

بود شعرت زخم دل را مرحمی

گر بمانم، زخم را مرحم زنم

▨

دکتر مهدی حمیدی شیرازی

یکم اسفند ماه ۱۳۵۰ - تهران

از کتاب فنون شعر و کالبدهای پولادین آن، صفحه ۱۰۷