In plaats van direct antwoord te geven op mijn vraag, stelt Micky van Zeijl de vraag weer terug aan mij. Wanneer vind ik dan iets goed? Zoals te verwachten, een ander begin van een gesprek wat ik sowieso anders had verwacht. Hoewel. Het was natuurlijk te verwachten dat het gesprek anders dan te verwachten zou worden. Micky is een originele denker. Ze doet de dingen graag op haar eigen manier.

Het web doet me denken aan de plastic soup die ronddrijft in de oceaan

We praten over het web als plastic soup, over waarom het goed is om sommige complexe stukken vier keer te lezen, over machine learning, we vragen ons af of we onze studenten wel goed opleiden, en wat we eventueel beter kunnen doen. En we hebben het ook nog over de poëzie van hybrid space. Onder andere.