Παραμονή Χριστουγέννων ο Βασίλης Λέκκας ,μία από τις πιο σημαντικότερες φωνές του ελληνικού πενταγράμμου μιλά στο militaire channel, για το τραγούδι,τη τέχνη, τον πολιτισμό ,όλα όσα μπορούν και πρέπει να αποτελούν το αντίδοτο στην παρακμή μας.Η πορεία του στην τέχνη -όχι μόνο στο τραγούδι- εντυπωσιακή! Έχει συνεργαστεί με τους καλύτερους! Μεταξύ άλλων με τους Μάνο Χατζιδάκι, Νίκο Γκάτσο, Μίκη Θεοδωράκη, Γιάννη Μαρκόπουλο, Γιάννη Σπάθα, Γιώργο Τρανταλίδη, Μιχάλη Γκανά, Λίνα Νικολακοπούλου, Ευγένιο Αρανίτση, Άρη Δαβαράκη, Μάνο Ελευθερίου, Ιάκωβο Καμπανέλλη, Μιχάλη Μπουρμπούλη, Χρήστο Νικολόπουλο, Μανώλη Ρασούλη, Γιάννη Μπαχ Σπυρόπουλο, Τάσο Σαμαρτζή, Γεράσιμο Νεόφυτο, Ζωή Παναγιωτοπούλου, Μανώλη Πρατικάκη, Ηλία Κατσούλη, Γιώργο Καζαντζή, Νίκο Πιτλόγλου, Δημήτρη Πάνα, Χάρη Παπαδόπουλο, Γιώργο Χρονά, Μιχάλη Τρανουδάκη, Μιχάλη Γρηγορίου, Γιώργο Σταυριανό, Οδυσσέα Ιωάννου, Αντώνη Φωστιέρη, Μάριο Στρόφαλη, Ανδρέα Θωμόπουλο, Γιώργη Κοντογιάννη ‘Κρης’, Μίνα Βάστα, Sunny Μπαλτζή ... Έχει τραγουδήσει μελοποιήσεις των Βιτσέντζου Κορνάρου, Νίκου Ξυλούρη, Κώστα Καρυωτάκη, Τάκη Σινόπουλου, Νίκου Καββαδία, Γιώργου Σεφέρη, Νίκου Εγγονόπουλου, Οδυσσέα Ελύτη και μελοποιήσεις αρχαίων Ελλήνων λυρικών ποιητών όπως: Ανακρέων, Κριτίας, Ίων ο Χίος, Αλκαίος, Πρατίνας, Σαπφώ.Στο Casa de musica, (Σινώπης 27 & Μιχαλακοπούλου),ο Βασίλης Λέκκας παρουσιάζει ένα αφιέρωμα στον μεγάλο Τόλη Βοσκόπουλο.Και είναι εκπληκτικός.

Η φορολογική πολιτική της κυβέρνησης αφορά την κάλυψη του χρέους, όχι τους πολίτες και το κοινωνικό κράτος. Η αισχροκέρδεια και τα καρτέλ κυριαρχούν, αφού δεν υπάρχει καμία μέριμνα, δεν υπάρχουν έλεγχοι. Ειναι οι διαπιστώσεις του Δρ Διεθνών Οικονομικών Κωνσταντίνου Μελά, ο οποίος μιλάει στο Real Politics και στον Σπύρο Σουρμελίδη.Η οικονομία της χώρας, το παραγωγικό μοντέλο δεν αλλάζουν γιατί το πολιτικό σύστημα δεν θέλει να συγκρουστεί, ώστε να αλλάξουν οι πραγματικότητες.Αυτό στο οποίο μπορούμε να ελπίζουμε είναι η βελτίωση των υπαρχόντων στοιχείων της ελληνικής παραγωγής, τονίζει ο Κ. Μελάς. Η συζήτηση αφορά όμως και τις παγκόσμιες προκλήσεις, τις συγκλονιστικές ανακατατάξεις που βλέπουμε στον πλανήτη μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων.

«Η άλλη Ελλάδα» συνηθίζουμε να λέμε ,μιλώντας για τον ελληνισμό που ζει σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Πόσο ασχολείται η πατρίδα με αυτόν τον ελληνισμό είναι γνωστό…Υπάρχουν ευτυχώς οι μεμονωμένες περιπτώσεις ανθρώπων που έχουν κατανοήσει τη σημασία του και παλεύουν ,συνήθως μόνοι τους, χωρίς βοήθεια για να συνεχίσει να υπάρχει αυτή η «άλλη Ελλάδα».Ένας απ’ αυτούς είναι ο Στέλιος Ελληνιάδης, Κωνσταντινουπολίτης μουσικός παραγωγός, μάνατζερ, συγγραφέας, κινηματογραφιστής και δημοσιογράφος μιλά για τον Ελληνισμό, το τεράστιο όπλο που διαθέτει η Ελλάδα. Όπλο που το έχουμε απενεργοποιήσει. Γιατί;0«Μα γιατί δεν έχουμε καν φιλέλληνες εντός της χώρας», απαντά αφοπλιστικά ο Στέλιος Ελληνιάδης. «Το ελληνικό κράτος δεν είναι φίλος του Ελληνισμού. Έχουμε στοιχεία εχθρότητας. Το ελληνικό κράτος δεν αναγνωρίζει τους Έλληνες της Μαριούπολης, της Κριμαίας της Ρωσίας! Αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να πάρουν βίζα για να έρθουν στην Ελλάδα. Δεν μπορούν να περάσουν την πόρτα του προξενείου… Οι Έλληνες που έφυγαν από αυτές τις περιοχές δεν μπορούσαν να μπουν στη χώρα όπως οι Ουκρανοί ,οι οποίοι έμπαιναν χωρίς διαβατήρια! Οι Έλληνες έπρεπε να έρθουν …ως Ουκρανοί, διαφορετικά χρειάζονταν βίζα», επισημαίνει ο κ. Ελληνιάδης. Κι αυτά είναι τα λιγότερα. Οι Έλληνες αυτών των περιοχών κινδυνεύουν να σκοτωθούν από ελληνικά όπλα που η ελληνική κυβέρνηση έχει δώσει στην Ουκρανία. «Ο Ελληνισμός της περιοχής έχει εγκαταλειφθεί από το ελληνικό κράτος», λέει.Ο κ. Ελληνιάδης μας θυμίζει τι αντιμετώπισαν οι Κωνσταντινοπουλίτες που ήρθαν στην πατρίδα. Και ο ίδιος αναγκαζόταν να πηγαίνει κάθε έξι μήνες στο αλλοδαπών για να ανανεώνει την άδεια παραμονής! Τι απέμεινε στην Κωνσταντινούπολη είναι γνωστό όπως και το ενδιαφέρον του ελληνικού κράτους.Ο κ. Ελληνιάδης μιλά για τη σημερινή Ελλάδα που είναι πλέον «ένα κράτος χωρίς καμία φιλοδοξία» . Ένα κράτος με μια ιστορία υποταγής από τους Βαυαρούς, στους Βρετανούς και από εκεί στους Αμερικανούς. «Η Ελλάδα είναι μια χώρα χωρίς όραμα …Γι΄ αυτό φεύγουν τα νέα παιδιά στο εξωτερικό, δεν φεύγουν μόνο για να βρουν δουλειά…Ο Ελληνισμός δεν λήφθηκε ποτέ υπ’ όψιν. Από το 1919 που ο Βενιζέλος έστειλε στρατό στην Κριμαία , μετά στην Μικρά Ασία και στην Κωνσταντινούπολη, μέχρι και σήμερα», λέει ο κ.Ελληνιάδης.

Στην ανάγκη συνεργασίας στο χώρο της κεντροαριστεράς και μάλιστα προεκλογικά, αναφέρεται ο Χαρης Καστανίδης, μιλώντας στην εκπομπή real politics του militaire και με τον Σπύρο Σουρμελίδη.Ο κ. Καστανίδης μιλά για χαμηλό πολιτικό προσωπικό, σε όλες τις παρατάξεις, που αδυνατεί να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της εποχής και σε μια συνεχώς μεταβαλλόμενη πραγματικότητα. Ο ίδιος τονίζει οτι πρέπει να ακουστούν με τρόπο αποφασιστικό προτάσεις για την αλλαγή της οικονομικής πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Προτάσεις για το κοινωνικό κράτος, το κόστος ζωής, την αντιμετωπισης της αυξανόμενης φτωχοποίησης, τον πόλεμο κατα των καρτέλ και την αισχροκέρδεια.

Η συνάντηση Τραμπ-Πούτιν στην Αλάσκα τον Αύγουστο, δημιούργησε πρόσκαιρες ελπίδες για ειρήνη στην Ουκρανία. Αποδείχτηκαν φρούδες. Οι Ευρωπαίοι ετοιμάζονται για τον μεγάλο πόλεμο και οι επιχειρηματίες που φαίνεται ότι τελικά την κυβερνούν ετοιμάζονται για πολύ μεγάλες δουλειές και κέρδη μέσω της «πολεμικής βιομηχανίας».Για να σταθεί το επιχείρημα ότι πρέπει οι Ευρωπαίοι πολίτες -μαζί και οι Έλληνες- να πολεμήσουν κατά της Ρωσίας χρειάζεται να διαμορφωθεί ένα κλίμα υστερικής ρωσοφοβίας. Αυτό ζούμε τα τελευταία χρόνια και ο κ. Ηλίας Παπαναστασίου, πολιτικός επιστήμονας και οικονομολόγος μας εξηγεί πως στήνεται το σκηνικό για μια παράσταση που μπορεί να είναι και η τελευταία αυτού του κόσμου, αν σύντομα δεν επικρατήσει η κοινή λογική.

Πότε θα τελειώσει η οικονομική κρίση που ζούμε στην Ελλάδα; Θα τελειώσει ή θα πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι θα είναι μια αέναη δραματική κατάσταση; Πότε ξεκίνησε αυτή η κρίση που μας έβαλε στην εποχή των μνημονίων ,στην οποία ακόμη βρισκόμαστε;Ο Σπύρος Σακελλαρόπουλος καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο είναι ο συγγραφέας του βιβλίου «ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΑΣΤΡΩΜΑΤΩΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ». Έχει όλες τις απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα. Και σ’ ένα ακόμη : μπορεί να έρθουν και χειρότερα;Ο κ. Σακελλαρόπουλος μιλά για τις αλλαγές που θα έπρεπε να έχουν γίνει χθες και δεν έγιναν στο παραγωγικό μοντέλο της χώρας αλλά και για τον μύθο της «μεσαίας τάξης»Ο Σπύρος Σακελλαρόπουλος είναι Καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου με γνωστικό αντικείμενο «Κράτος και Πολιτική Θεωρία» - Διδάσκων (ΣΕΠ) Ευρωπαϊκού Πολιτισμού στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.

Απόγνωση…Είναι ίσως η μοναδική λέξη που μπορεί να αποτυπώσει τι αισθάνονται οι πολίτες ,βλέποντας το πολιτικό σκηνικό της χώρας σήμερα. Μία κυβέρνηση που παραπαίει , με υπουργούς που δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν χωρίς να τους γιουχάρουν. Τα σκάνδαλα πληθαίνουν και αποδομούν τάχιστα την κυβερνητική πλειοψηφία που δείχνει ανήμπορη να αντιδράσει. Και η αντιπολίτευση; Που είναι η αντιπολίτευση; Οι πολίτες της ψάχνουν αλλά δεν την βρίσκουν κι έτσι έχει αναλάβει το κατεστημένο της χώρας να φτιάξει μια κάποια αντιπολίτευση…Λογική και άρα βολική. Προς το κατεστημένο κι όχι προς τους πολίτες που ταλαιπωρούνται από την ακρίβεια ,τους πλειστηριασμούς των σπιτιών τους, τη διάλυση της δημόσιας υγείας και εκπαίδευσης.Ο Θέμης Τζήμας είναι δικηγόρος, διδάκτορας δημοσίου δικαίου και πολιτικής επιστήμης του ΑΠΘ και μεταδιδακτορικός ερευνητής, μιλά για όλα αυτά στο militaire channel ,ξεκινώντας από την ήττα του 2015 και την «αποστασία Τσίπρα από την θέληση του λαού του» και φθάνοντας στο σκοτεινό σήμερα της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Υποστηρίζει ότι τα ισχυρά συμφέροντα της χώρας έχουν κι αυτά τρομάξει από τη παντελή έλλειψη αντιπολίτευσης ,αλλά για διαφορετικούς λόγους απ’ αυτούς που προκαλούν την ανησυχία των πολιτών. Οι ελίτ της χώρας ανησυχούν μήπως προκύψει κάτι νέο ,κάτι εναλλακτικό, κάτι που θα μπορούσε να προκαλέσει ρήξεις. Κι αυτό δεν το θέλουν. Γι’ αυτό και σπεύδουν να δημιουργήσουν τη «δική» τους αντιπολίτευση.Όλα αυτά την ώρα που η χώρα κυριολεκτικά ξεπουλιέται, η διαφθορά χτυπάει κόκκινο και η κυριαρχία της χώρας ευθέως απειλείται.

Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι στους δρόμους ,διαμαρτύρονται όχι μόνο για τις επιδοτήσεις που δεν παίρνουν , όχι μόνο για το μέγα σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, αλλά και για την πλήρη εγκατάλειψη της υπαίθρου. Το ποσοστό της αγροτικής παραγωγής στο ελληνικό ΑΕΠ έχει πέσει στο 3,5% και τα διατροφικά αποθέματα της χώρας σε περίπτωση οποιασδήποτε κρίσης είναι μόλις 13 ημέρες! Ουδείς από τους κυβερνώντες φαίνεται να ενδιαφέρεται…Ο ίδιος ο πρωθυπουργός με θράσος είπε από το βήμα της Βουλής ότι στα βουνά μας και στα δάση μας κανείς δεν παράγει και συνεπώς ας τα δώσουμε σε ιδιώτες να τα αξιοποιήσουν!!!Ενδιαφέρονται ευτυχώς ακόμη κάποιοι νέοι άνθρωποι , οι οποίοι αποφάσισαν να …πάρουν τα ψηλά βουνά! Όχι για να εκφράσουν την απόγνωση τους , αλλά για να δημιουργήσουν , να παράξουν και να αναστήσουν την ερημωμένη ύπαιθρο ! Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι που μας δείχνουν έναν άλλο δρόμο;Είναι αυτοί που δημιούργησαν την Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση με έδρα το Ανατολικό Ζαγόρι, με το όνομα «Τα Ψηλά Βουνά».Στόχος τους «η επανακατοίκηση και η αξιοβίωτη ολοκληρωμένη ανάπτυξη των ορεινών περιοχών. Ιδρύθηκε το 2016 με σκοπό να παρέχει υποστήριξη σε όσους ζουν και παράγουν σε ορεινές περιοχές, σε πολιτιστικούς συλλόγους, κοινότητες και ορεινούς δήμους, καθώς και σε όσους σκέφτονται να ξεκινήσουν μια νέα ζωή στα ψηλά βουνά της χώρας μας».Τα Ψηλά Βουά δημιουργούν δίκτυα αλληλοϋποστήριξης, προωθώντας τοπικά και συλλογικά συμφέροντα και ενδυναμώνοντας την κοινωνική συνοχή. Στόχος η ενίσχυση της αποκέντρωσης, η προώθηση τοπικών ορεινών προϊόντων,η ανάπτυξη εναλλακτικών μορφών τουρισμού και η προαγωγή της πολιτιστικής και περιβαλλοντικής κληρονομιάς.Λειτουργεί με τη νομική μορφή της Κοινωνικής Συνεταιριστικής Επιχείρησης και στο πνεύμα της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας. Αυτό σημαίνει ότι όλη η ενέργεια και η δράση προσανατολίζεται στην επίτευξη του κοινωνικού σκοπού και όχι στην μεγιστοποίηση της κερδοφορίας. Το «κέρδος» είναι η αύξηση των ποιοτικών θέσεων εργασίας, η δημιουργία των κατάλληλων υποδομών και η επίλυση εκείνων των προβλημάτων, που θα οδηγήσουν στη δημιουργία αξιοβίωτων κοινοτήτων στα ψηλά βουνά.Αν όλα αυτά σας φαίνονται εξωπραγματικά ή έστω υπερβολικά αισιόδοξα , δείτε τη συνέντευξη με τον Σωτήρη Τσουκαρέλη. Πολιτικός επιστήμονας στο επάγγελμα, αποφάσισε να ακολουθήσει την πορεία προς τα Ψηλά Βουνά και δεν έχασε.Ο σύνδεσμος για όποιον θελήσει ακόμη αναλυτικότερη ενημέρωση για Τα Ψηλά Βουνά: https://thehighmountains.org

Πενήντα δύο χρόνια μετά από την εξέγερση του Πολυτεχνείου «η πολιτική ζωή του τόπου θυμίζει αρχαία τραγωδία, χωρίς κάθαρση… Η χώρα απειλείται με δυναμικό αφανισμό». Ο αρθρογράφος Νίκος Σίμος, μιλά για το ελληνικό πολιτικό δράμα, ξεκινώντας όχι από το Πολυτεχνείο, αλλά από πολύ παλαιότερα.«Η ελληνική κοινωνία στη πλειοψηφία της αποτελείται ακόμη από υπηκόους, όχι από πολίτες. Είναι μια κοινωνία με σύνδρομα ραγιαδισμού κι αυτά μας οδηγούν από τη μία ήττα στην άλλη», λέει και προσθέτει ότι πάντα «οι μειοψηφίες έγραψαν τις φωτεινές ιστορικές σελίδες της χώρας, οι οποίες όμως δεν είχαν συνέχεια».«Η πολιτική είναι επιστήμη κι όχι η τέχνη του εφικτού. Αυτό που οι Έλληνες ονόμασαν πολιτική , εγώ το ονομάζω πολιτικό μεταπρατισμό και εδράζεται σε δύο τουρκογενείς πυλώνες: ρουσφέτι και μπαξίσι. Εξυπηρέτηση και συναλλαγή, με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις. Κι αυτό γιατί η κοινωνία έπρεπε πάντα να είναι κάτω . Το κράτος που δημιουργήθηκε από την εγγυημένη απελευθέρωση δημιουργήθηκε ως στεγανό σε σχέση με την κοινωνία. Γι’ αυτό και η κοινωνία έχει μια απόσταση έως και εχθρότητα με το κράτος», επισημαίνει.Ο Νίκος Σίμος στο τέλος της συζήτησης κάνει μια συγκλονιστική αυτοκριτική της γενιάς του, της γενιάς του Πολυτεχνείου. Ένα κείμενο του ,γραμμένο το 2016 τα λέει όλα και αποτελεί την καλύτερη τιμή για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Τίτλος του κειμένου; «Ανήκω στη γενιά της αποτυχίας…»

Απολύτως αντισυνταγματική είναι η απόφαση που προσπαθεί να επιβάλει ο πρωθυπουργός για αποκλεισμό του Συντάγματος από κάθε είδους συγκέντρωση. Ο Ξενοφών Κοντιάδης, συνταγματολόγος, Καθηγητής Δημοσίου Δικαίου και Κοινωνικής Διοίκησης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο είναι κατηγορηματικός στην άποψη του και εξηγεί στο militaitre channel, γιατί.«Είναι άλλο να σεβόμαστε ένα χώρο κι άλλο να απαγορεύουμε βασικά συνταγματικά δικαιώματα όπως είναι η συνάθροιση. Γιατί θα ζημιωθεί το Μνημείο από την διεκδίκηση του κ. Ρούτσι. Η βεβήλωση του Μνημείου συμβαίνει ,λίγα μέτρα πίσω από το Μνημείο, στη Βουλή. Εκεί που ακούγονται διάφορα που βεβηλώνουν το Μνημείo» , επισημαίνει ο κ. Κοντιάδης.Συγγραφέας του βιβλίου «57 Νεκροί -Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος εγκλήματος», δεν «στρογγυλεύει τις γωνίες» και τοποθετείται ευθέως: « Υπήρχαν προειδοποιήσεις από παντού…Προφανώς υπάρχει μεγάλη ευθύνη της πολιτείας, της πατρίδας…Είναι έγκλημα για την οποία ο νόμος επισύρει συγκεκριμένες κυρώσεις. Δεν πρέπει να έχουμε καταλογισμό; Αρχίζοντας από την παράνομη τοποθέτηση του σταθμάρχη και φθάνοντας μέχρι τα στελέχη που γνώριζαν τα προβλήματα ασφαλείας που υπήρχαν. Είναι ένα έγκλημα , πρέπει να το αποδεχτούμε και δεν πρέπει να παίζουμε με τις λέξεις», λέει.Μιλά για τη μαζική παραπληροφόρηση που υπάρχει για το θέμα και εξηγεί πως αυτή γίνεται, με στόχο τον αποπροσανατολισμό του κόσμου.