
Sign up to save your podcasts
Or


ภายใต้แนวคิดแห่งการผสานวัฒนธรรมชาและไม้ไผ่ให้หลอมรวมกันอย่างกลมกลืน ศูนย์วิจัยและพัฒนาหัตถกรรมแห่งชาติไต้หวันได้เปิดตัวนิทรรศการหัตถกรรมไต้หวัน 2025” จัดขึ้นตั้งแต่วันที่ 1 มิถุนายน - 21 กันยายน ณ ศูนย์หัตถศิลป์ร่วมสมัยกรุงไทเป(National Taiwan Craft Research and Development Institute ,Taipei Branch) โดยนิทรรศการครั้งนี้รวบรวมช่างฝีมือกว่า 100 ราย มาร่วมกันถ่ายทอดเรื่องราวผ่านผลงานหัตถกรรมร่วมสมัย หนึ่งในไฮไลต์คือชุดน้ำชาจำนวน 12 ชุด ซึ่งได้รับการออกแบบให้เป็นตัวแทนของทั้ง 12 เดือน ถ่ายทอดทั้งความงามเชิงศิลป์และประโยชน์ใช้สอยของหัตถกรรมในชีวิตประจำวันได้อย่างลงตัว
เฉินเตี้ยนหลี่(陳殿禮) ผู้อำนวยการศูนย์ฯ กล่าวว่าปีที่ผ่านมาเป็นปีครบรอบ 70 ปีของศูนย์ฯ และได้ริเริ่มแนวคิด “งานฝีมือมีชีวิต งานฝีมือสร้างชีวิต” และนับตั้งแต่ปี 2025 จะเป็น “ปีแรกของการเคลื่อนไหวศิลป์จากใจ” ภายใต้โครงการ “หัตถกรรม 70+1” พร้อมเปิดตัว เทศกาลหัตถกรรมไต้หวัน 2025 โดยส่งเสริมแนวคิด “SLOHAS – Slow Life of Happiness and Sustainability” เพื่อเน้นว่า “หัตถกรรมคือความสุขแบบเนิบช้าในชีวิตประจำวัน”
นิทรรศการ “ตำแหน่งแห่งอนาคต: 2025” ถือเป็นหัวใจสำคัญของเทศกาลครั้งนี้ โดยได้เชิญเฉิน จวิ้นเหลียง (陳俊良) มารับหน้าที่ภัณฑารักษ์ พร้อมกำหนดแนวคิดหลัก “กลับสู่แก่นแท้ของหัตถกรรม” เพื่อชวนผู้ชมย้อนมองรากเหง้าของงานฝีมือ ผ่านการจัดแสดงใน 3 โซนหลัก ได้แก่: 1.“ผู้รักษาศิลป์” (守藝) – ถ่ายทอดพลังของ "มือ" ที่แปรเปลี่ยนเครื่องมือธรรมดาให้กลายเป็นผลงานหัตถกรรมอันลุ่มลึก ผ่านสื่อภาพยนตร์ที่ส่องให้เห็นความผูกพันระหว่างครูและศิษย์ และการสืบทอดองค์ความรู้จากรุ่นสู่รุ่น 2. “เสียงของไม้ไผ่” (竹聲) – เปิดมุมมองใหม่ของศิลปะไม้ไผ่ ด้วยการนำเสนอผลงานที่สะท้อนภาพลักษณ์ร่วมสมัย พร้อมตีความวัสดุพื้นถิ่นในบริบทของโลกปัจจุบัน 3.“สำรับชา” (茶筵) – แสดงศิลปะการจัดชุดน้ำชาในชีวิตประจำวัน ที่เปลี่ยนแปลงไปตามฤดูกาล โดยชุดน้ำชา 12 ชุดนี้เปรียบเสมือนตัวแทนของเดือนทั้ง 12 เดือน ถ่ายทอดความงามของหัตถกรรมที่ฝังแน่นอยู่ในวิถีชีวิตอย่างละเมียดละไม
ผู้เข้าร่วมงานมีทั้งช่างฝีมือหลากหลายแขนง เช่น อาจารย์เฉินฮุ่ยเหม่ย (陳惠美ผู้เชี่ยวชาญงานดอกไม้พัน), หยิวหม่า ต้าลู่ (尤瑪.達陸ศิลปินย้อมและทอผ้าชาวไท่หย่า), ชิวจิ่นต้วน (邱錦緞ช่างสานไม้ไผ่), และ เลี่ยวเซิ่งเหวิน (廖勝文ช่างลงรัก) เป็นต้น โดยเปลี่ยนรูปแบบการจัดแสดงจากตู้โชว์แบบดั้งเดิม เป็นการจำลองฉากในชีวิตประจำวัน เพื่อให้ผู้ชมสัมผัสแนวคิด “หัตถกรรมคือชีวิต”
By แสงชัย กิตติภูมิวงศ์, รจรัตน์ ยนต์สุวรรณ, Rtiภายใต้แนวคิดแห่งการผสานวัฒนธรรมชาและไม้ไผ่ให้หลอมรวมกันอย่างกลมกลืน ศูนย์วิจัยและพัฒนาหัตถกรรมแห่งชาติไต้หวันได้เปิดตัวนิทรรศการหัตถกรรมไต้หวัน 2025” จัดขึ้นตั้งแต่วันที่ 1 มิถุนายน - 21 กันยายน ณ ศูนย์หัตถศิลป์ร่วมสมัยกรุงไทเป(National Taiwan Craft Research and Development Institute ,Taipei Branch) โดยนิทรรศการครั้งนี้รวบรวมช่างฝีมือกว่า 100 ราย มาร่วมกันถ่ายทอดเรื่องราวผ่านผลงานหัตถกรรมร่วมสมัย หนึ่งในไฮไลต์คือชุดน้ำชาจำนวน 12 ชุด ซึ่งได้รับการออกแบบให้เป็นตัวแทนของทั้ง 12 เดือน ถ่ายทอดทั้งความงามเชิงศิลป์และประโยชน์ใช้สอยของหัตถกรรมในชีวิตประจำวันได้อย่างลงตัว
เฉินเตี้ยนหลี่(陳殿禮) ผู้อำนวยการศูนย์ฯ กล่าวว่าปีที่ผ่านมาเป็นปีครบรอบ 70 ปีของศูนย์ฯ และได้ริเริ่มแนวคิด “งานฝีมือมีชีวิต งานฝีมือสร้างชีวิต” และนับตั้งแต่ปี 2025 จะเป็น “ปีแรกของการเคลื่อนไหวศิลป์จากใจ” ภายใต้โครงการ “หัตถกรรม 70+1” พร้อมเปิดตัว เทศกาลหัตถกรรมไต้หวัน 2025 โดยส่งเสริมแนวคิด “SLOHAS – Slow Life of Happiness and Sustainability” เพื่อเน้นว่า “หัตถกรรมคือความสุขแบบเนิบช้าในชีวิตประจำวัน”
นิทรรศการ “ตำแหน่งแห่งอนาคต: 2025” ถือเป็นหัวใจสำคัญของเทศกาลครั้งนี้ โดยได้เชิญเฉิน จวิ้นเหลียง (陳俊良) มารับหน้าที่ภัณฑารักษ์ พร้อมกำหนดแนวคิดหลัก “กลับสู่แก่นแท้ของหัตถกรรม” เพื่อชวนผู้ชมย้อนมองรากเหง้าของงานฝีมือ ผ่านการจัดแสดงใน 3 โซนหลัก ได้แก่: 1.“ผู้รักษาศิลป์” (守藝) – ถ่ายทอดพลังของ "มือ" ที่แปรเปลี่ยนเครื่องมือธรรมดาให้กลายเป็นผลงานหัตถกรรมอันลุ่มลึก ผ่านสื่อภาพยนตร์ที่ส่องให้เห็นความผูกพันระหว่างครูและศิษย์ และการสืบทอดองค์ความรู้จากรุ่นสู่รุ่น 2. “เสียงของไม้ไผ่” (竹聲) – เปิดมุมมองใหม่ของศิลปะไม้ไผ่ ด้วยการนำเสนอผลงานที่สะท้อนภาพลักษณ์ร่วมสมัย พร้อมตีความวัสดุพื้นถิ่นในบริบทของโลกปัจจุบัน 3.“สำรับชา” (茶筵) – แสดงศิลปะการจัดชุดน้ำชาในชีวิตประจำวัน ที่เปลี่ยนแปลงไปตามฤดูกาล โดยชุดน้ำชา 12 ชุดนี้เปรียบเสมือนตัวแทนของเดือนทั้ง 12 เดือน ถ่ายทอดความงามของหัตถกรรมที่ฝังแน่นอยู่ในวิถีชีวิตอย่างละเมียดละไม
ผู้เข้าร่วมงานมีทั้งช่างฝีมือหลากหลายแขนง เช่น อาจารย์เฉินฮุ่ยเหม่ย (陳惠美ผู้เชี่ยวชาญงานดอกไม้พัน), หยิวหม่า ต้าลู่ (尤瑪.達陸ศิลปินย้อมและทอผ้าชาวไท่หย่า), ชิวจิ่นต้วน (邱錦緞ช่างสานไม้ไผ่), และ เลี่ยวเซิ่งเหวิน (廖勝文ช่างลงรัก) เป็นต้น โดยเปลี่ยนรูปแบบการจัดแสดงจากตู้โชว์แบบดั้งเดิม เป็นการจำลองฉากในชีวิตประจำวัน เพื่อให้ผู้ชมสัมผัสแนวคิด “หัตถกรรมคือชีวิต”