Eindelijk, eindelijk, eindelijk.. een vrouw in naast de spotlights. Het heeft te lang geduurd, ik heb er geen excuses voor.

M’n gast vandaag heeft volgens mij de veruit de meest gevarieerde studiocredits van al m’n gasten tot nog toe. Ze zingt mee op opnames van zowat iedereen in Belgie. Van Netsky tot Natalia, van Laura Lynn tot The Black Box Revelation, van Ozark Henry tot Clouseau. Op zoveel concerten waar ik haar backing vocals zag en hoorde zingen hoopte ik stiekem dat de “echte” zanger of zangeres plots onwel zou worden zodat zij het had kunnen overnemen. De kwaliteit zou er in de meeste gevallen erg op vooruit gegaan zijn.

Ik had het geluk om enkele jaren met haar in een superband te mogen zitten, die band was dicht bij een debuutalbum, helaas beslisten de agenda’s van iedereen er anders over en kwam dat album er niet. Spijtig spijtig.. Maar ik hoop nog steeds dat haar eigen album er ooit komt. En ik denk met mij zowat iedereen in de scene.

Er zijn veel mensen die denken te kunnen zingen, maar er zijn er maar een paar die dat ook effectief kunnen. Dames en heren, een echte zangeres in naast de spotlights : Chantal Kashala!

M’n gast vandaag was eigenlijk de eerste muzikant uit de Antwerpse scene die ik leerde kennen. Hij was erbij toen ik met m’n maten in cafe buster de eerste stapjes zette richting professioneel muzikant en onze paden kruisten sindsdien erg vaak. Als hij meespeelt in mijn band zijn z’n bijdragen steevast hoogtepunten in de set. Bewijs hiervan bleek toen ik openingsact was voor Luka Bloom in het rivierenhof en mr Bloom na onze soundcheck ff z’n hoofd in onze kleedkamer stak om te vragen of die gast met z’n trompet ook niet met hem die avond wou meespelen. Zo goed is hij dus want die dingen gebeuren normaal niet.

Hij speelde live bij oa Gabriel Rios, Deze Mona, Pieter Embrechts en Tattoo del tigre. Hij maakt muziekvoorstellingen voor het Paleis, schreef een opera en film muziek en timmert al jaren met onvermoeibaar enthousiasme aan z’n eigen muziek, z’n eigen passie : instrumentale muziek die tussen funk en latin ligt. Een moeilijk pad in ons rare land dat meeklapt op de eerste tel van de maat. Maar hij blijft doorgaan en daarvoor alleen al heeft hij mijn grootste respect. Een fantastische muzikant, trompettist, percussionist, toetsenist, componist en de liefste mens ter wereld. Dames en heren, de bezieler van Cargo Mas : Sam Vloemans.

M’n gast vandaag speelde mee op 1 van m’n favoriete Belgische platen. Het album Hij Leeft van Gorki had ik al grijs gedraaid voor ik doorhad dat de toetsen op dat album van m’n gast kwamen.

Ik zat naast hem op de 1ste repetitie van het veelbesproken OTO Machine project van het Brussels Jazz Orchestra featuring Frank Deruytter. Er was maar 1 muzikant die vlotjes door het labyrint van die partituren laveerde en dat was hij. Met een minzame smile op z’n gezicht trouwens.

Hij speelde live met de strafste belgische acts, deed wereld toernees met Zap Mama, Axelle Red en Kadja Nin.

Hij is 1 van de weinige muzikanten die ook vaak aan de andere kant van onze taalgrens z’n keyboards opstelt.

Ik ken geen enkele collega muzikant die hem niet als 1 van Belgiës beste muzikanten beschouwt.

Hij is producer en rechterhand van Stan Van Samang, is ook een graag geziene gast als bandleader bij TV shows, is hulpcoach bij de voice.  En daarnaast is het ook nog gewoon ne supertoffe gast.  Dames en heren, m’n gast vandaag : de eerste toetsenist op naast de spotlights : Bert Gielen!

Met Eric Melaerts speelde ik in een niet zo ver verleden 100en keren samen. Elke feesttent, elk festival, elke biertent en elk sportpaleis in Vlaanderen speelden we zij aan zij plat. De eerste echte sessiemuzikant die ik leerde kennen. Iemand die me niet alleen enorm veel dingen bijbracht, maar me ook de kansen gaf die een beginnende jonge muzikant nodig heeft. Een liefhebber van Joni Mitchell en Miles Davis. We hebben zij aan zij staan huilen van het lachen in cafe Buster in Antwerpen, en we stonden zij aan zij te snotteren tijdens een concert van James Taylor. De vibroking amp die ik nog steeds gebruik kreeg ik van hem. Hij speelde gitaar op zowat elke Vlaamse productie van begin jaren 80 tot nu. De solo die iedereen kan meezingen van Hard Times van the Scabs? Mooie Dagen van Verminnen? Zowat alle hits van Soulsister, Clouseau en Yasmine? Allemaal werden ze ingespeeld door mijnheer Crazy Fingers. Een man die net zo snel denkt als hij kan gitaar spelen. De ultieme popgitarist, met diep binnenin een groot hart voor jazz en blues. Heel blij hem nog eens terug te zien en nog blijer dat hij te gast wil zijn in naast de spotlights. 

Evert Verhees is al sinds de jaren 70 één van de meest gevraagde studio bassisten in België. Live speelde hij bij bands als Soulsister, Maurane en Eddy Mitchell. Hij speelt nog steeds bij wereldster Julien Clerc. Een Belgisch wereldbassist. Enjoy!

In deze episode is m’n gast de fantastische Marc Bonne. Een echte Belgische legende. Hij speelde onder andere op Le Monde Tourne Mal van Axelle Red, Wrong van Novastar, Icon van Daan, Suspicion van Toy. De lijst is eindeloos. En hij is een coole en lieve kerel. Geniet van deze podcast met de Godfather van de Belgische drums!

Tom Vanstiphout meets Frank Deruytter.  Een gesprek over muziek met een Belgische saxofonist van wereldniveau.