Już od dawien, dawna przestałam być dzieckiem, ale dziecięca naiwność nadal we mnie siedzi i daje o sobie znak. Ta naiwność, nie robi mi  żadnej krzywdy, co najwyżej powoduje, że od czasu otwieram szeroko oczy,  przecieram ze zdumienia  i muszę przyznać sama przed sobą, że moje przekonania kontra rzeczywistość to zupełnie inne bajki.