„Ciało wie, niezależnie od tego, czy je słuchamy, czy nie.” – mówi Natalia de Barbaro w rozmowie z Joanną Chmurą. Gdzie naprawdę biegną nasze granice i co właściwie chronią? Czy umiemy je nazwać? Czy odwaga to krzyk „NIE”, czy raczej ciche „TAK” dla siebie? I co się dzieje, gdy świat nie respektuje naszych słów, a my musimy pozostać przy swoim?

W tym odcinku usłyszysz o:

• różnicy między terytorium a granicami – dlaczego granice są wtórne, a pierwsze jest to, co „moje”,
• trzech etapach pracy z granicami: rozpoznaniu potrzeb, zakomunikowaniu ich oraz obstawaniu przy swoim i o napięciu, które trzeba wtedy „pomieścić”,
• mądrości ciała i mikro-ćwiczeniach uważności: od „jak się mam?” na światłach po powiedzenie u fryzjera, że woda jest za ciepła,
• zgodzie na „no to trudno” – puszczaniu iluzji maksymalizacji i FOMO bez samooskarżeń,
• kulturze „domyślnej dostępności” kobiet, wstydzie jako regulatorze „co wypada” i o cenie, jaką płacimy za tłumienie złości,
• praktycznych strategiach ochrony terytorium: od odosobnienia i limitów w kalendarzu po wychodzenie z relacji, w których „NIE” nie jest respektowane,

 To rozmowa, która oswaja napięcie między przynależnością a autonomią i pokazuje, że granice nie są murem, są troską o to, co w nas żywe. A jeśli największym gestem odwagi jest dziś powiedzieć światu „nie”, by móc sobie powiedzieć „tak”?

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.