مثل همهٔ ایرانی‌ها در این مدت مثل جن‌زده‌ها پیگیر اخبار بودیم و تلاش می‌کردیم تا کاری برای وطن و هموطن انجام بدهیم. روزهای سختی گذشتند، بسیاری از کسانی که لباس دوستی به بر داشتند، ما را ترک کردند. لحظهٔ خطیری در زندگی همهٔ ما ایرانی‌ها اتفاق افتاد. بعضی‌ها در همهٔ این لحظات با همهٔ مخالفت‌ها و تقدهایی که داشتند، از شرافت و وطن‌دوستی تعریف دیگری به دست دادند . این روزها بدون شک در تاریخ ایران ماندگار خواهند شد، این روزها سندی شدند بر همبستگی و پیوستگی بدنهٔ واحدی به نام ایران که تنها کوه و بیابان و دریا و دشت نیست. پیکرهٔ جانداری است که از میلیون‌ها سلول زندهٔ انسانی درست شده و غیر قابل گسست است.

این اپیزود را با احوال پریشان و اندکی بیماری ساخته‌ام، چندین جا لغزش‌های زبانی و متنی دارم. گذاشتم بماند به یادگار این روزهای سخت. پوزش مرا پذیرا باشید.

حجم موسیقی‌ها این اپیزود بیشتر از همیشه است، آنچه قطعات زیبای دربارهٔ وطن به یاد داشتم را اینجا آوردم. دوست داشتید، تا آخر گوش کنید.

قطعات به ترتیب:

از خشت و خاک ساخته صادق چراغی و اجرای گروه ایل، مقدمهاین اپیزود هم از دکلمه بهروز رضوی از همین مجموعه انتخاب شده بود.

ای‌ایران ایران ساختهٔ محمد سریر و با صدای زنده‌یاد محمد نوری

سپیده - ساختهٔ استاد محمدرضا لطفی و صدای استاد محمدرضا شجریان با اجرای گروه شیدا

کاروان شهید ساخته استاد محمدرضا لطفی با صدای استاد شهرام ناظری

ایران - سختهٔ ارسلان کامکار، با صدای زنده یاد حسین سرشار

وطن ساختهٔ سعید فرج پوری وبا صدای همایون شجریان

ایران من ساختهٔ سهراب پورناظری و با صدای همایون شجریان

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

خاطرات تحصیلی نسل ما، قرین شادی‌های کوچک، و غم‌های بزرگ و ترس‌های نامتنهاهی است. رنگ‌های آن روزگار سیاه و خاکستری بود و عجیب است که وقتی از هم سن و سال‌هایم می‌پرسم آن‌ها هم رنگ خاطراتشان را چنین توصیف می‌کنند. این قسمت سری به آن روزها زده‌ام، از آزارهای کوچک و بزرگی که می‌دیدیم و روان‌امان رنجور می‌شد و هیچ‌کس به بچه‌ها کمترین اعتنایی نداشت. برای همین آن عدهٔ معدودی که کودکی را به رسمیت می‌شناختند و برای کودکان آن زمان به زحمت تلاش می‌کردند تا رنگ و خنده و شادی بیاورند قابل تقدیر و بلکه تقدیس هستند.

در این قسمت از آثار آقای معین عزیز ترانه‌های شنیدنی و خاطره‌انگیز گذاشته‌ام. خدا سلامت‌اشان بدارد که در تمام این سال‌ها اصالت و شخصیت و انتخاب صحیح و سالم خودشان را حفظ کردند. می‌دانم که وظیفه داریم اسامی آهنگسازان و ترانه سرایان این آثار به راستی زیبا را هم بیاوریم، اما از همین جا به این بسنده کنم که بزرگی و هنر بی‌نظیرشان برای همیشه در دل و جان نسل ما - حتی آنهایی که از کار در وطن محرومشان کردند - باقی مانده و خواهد ماند.

سپاس از اینکه نوش جان را می‌شنوید و به دیگران معرفی می‌کنید.

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

ما نسلی هستیم در میانه، نه کاملاً با تکنولوژی خو گرفته‌ایم و نه قادریم که گریبانمان را از دستش رها کنیم. بی‌وقفه تلاش می‌کنیم که از پیچیدگی‌های زندگی جدید سر دربیاوریم و همان‌قدر هم حسرت روزهای کم دغدغهٔ گذشته را داریم. به راحتی زندگی جدید هم معترفیم... خلاصه در گیر و دار سختی افتاده‌ایم.

این شماره موسیقی‌ها را از آثار فریدون فرخزاد انتخاب کرده‌ام. مرد فوق‌العاده‌ای که شاید در زمان خودش چندان درک نشد. شاعر بود، خواننده و ترانه‌سرا و آهنگساز بود، دکتری علوم سیاسی‌اش را در آلمان گرفته و چنان زیر و بم زبان آلمانی را می‌دانست که برندهٔ بزرگترین جایزه شعر و ادب آلمان در یک سالی شده بود. یادش بخیر

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

اینکه آدمی سر و شکل به قاعده‌ای داشته باشد خوب است. حرفی نیست، اما به نظر من آنچه که همهٔ ما را در این روزها به صرافت لاغری انداخته بیشتر ازهر چیز «بازار» است. بازار مصرف با القای حس زشتی و ناکافی بودن به ما، کالاهایش را می‌فروشد. نمی‌گویم از امروز برای مقابله با این حس هر چه می‌خواهیم بخوریم، نه. فقط می‌خواهم بگویم حواسمان باشد که بی‌خود و بی‌جهت اسیر القای تبلیغات نشویم. آنها از ایجاد حس ناکافی و زشت و بی‌قاعده بودن در ما سود می‌برند. من خود برای سال‌ها قربانی این وضع بوده‌ام...

موسیقی‌های این قسمت را از آثار نوش آفرین انتخاب کرده‌ام. دختر زیبا و خوش صدایی که سال‌هاست بی‌حاشیه و سر و صدا برای ما آهنگ‌های به یاد ماندنی خوانده و به جزئی از خاطرات خوب نسل ما بدل شده. امروز هم که خانم محترم و میانسالی است همچنان زیبایی و وقارش را حفظ کرده. برایش آرزوی سلامتی دارم، برای همهٔ آنهایی که زندگی را زیباتر و نرم‌تر و مهربان‌تر کرده‌اند به همچنین.

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

درد و شکوه در بزرگداشت آدم‌هایی است که در نفس خود شکوه و بزرگی داشتند و این بزرگی‌اشان نمودی بیرونی نداشت. کار بزرگ می‌کردند. چندسالی که غم همه جا را گرفته بود، جنگ، محاصره، بمباران و کشته شدن زن و مرد و پیر و جوان اتفاق روزمره و عادی بود، دیدن حجلهٔ جوان هم‌محلی و مادرانی که داغ فرزندان هجده-نوزده ساله می‌دیدند دیگر چیز غریبی نبود، در همان روزها عده‌ای بودند که تمام هم و غمشان «دلجویی» بود. آنها در پی زنده نگه داشتن روان یک ملت بودند. نام چندتایی از آنها را در این قسمت آورده‌ام. حتما شما شمار بیشتری از آنها را به یاد می‌آورید. آنهایشان که رفته‌اند حتماً قرین نور و خیر و خوبی هستند و آنها که هنوز هستند، سایه‌اشان مستدام باشد.

موسیقی‌های را از محسن نامجو گذاشتم که سبب‌ساز نوشتن این قسمت شد.

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

وقتی شروع به نوشتن یا فکر کردن در مورد چیزی می کنیم، درگیر موضوع میشیم و رو در روی اون قرار می گیریم و این باعث میشه که اطلاعاتی در ذهن ما مجدد ساخته بشه. مثل کتابی که مدت زیادی ست نخوندیمش و بعد از مدت طولانی دوباره به دست می گیریم . این اپیزود من را به یاد تلاش جمعی نسل‌های قبلی انداخت که چطور توانسته بودند با کمترین امکانات سرزمینمان را به سوی آبادی، بهره وری و کمال بکشانند و ما در این دهه های اخیر به راحتی هر آنچه آنها ساخته بودند را زیر پا گذاشتیم و از بین بردیم و بنایی را بر روی اوهام و تخیلات ساختیم. بگذارید برای دلجویی و عذرخواهی هم شده این اپیزود را به نسل‌های پیش از خودمان که در این خاک و سرزمین زیسته اند تقدیم کنم و برای خاک و وطنمون روزهای بهتری آرزو کنم.

موسیقی‌های این شماره را از آثار مارتیک انتخاب کرده‌ام، به جز قطعهٔ آخر که از آلبوم بسیار زیبای نهانخانهٔ دل ساختهٔ استاد کامبیز روشن‌روان برداشته‌ام.

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

روزهای غم‌بار را نه می‌شود پشت سر گذاشت و نه فراموشمان می‌شوند، اما زندگی ادامه دارد. اردی‌بهشت که می‌شود یاد خاطرهٔ عروسی‌ام می‌افتم. عروسی‌ای که علی‌القاعده نباید سر می‌گرفت، اما گرفت و با همهٔ سختی‌ها و شیرینی‌ها نوزده‌سال از آن گذشت.

این شماره کمی شادی آوردم و موسیقی‌ها را از خاطره‌انگیزترین موسیقی‌های عروسی ایرانی انتخاب کردم. اولی از فرامرز آصف است و دومی از زنده‌یاد حسین همدانیان که با آن ضرب و صدای خوش ماندگارترین موسیقی عروسی ایرانی را در چهارگاه از خود به یادگار گذاشت.

ترانهٔ شادوماد ویگن که بسیار خاطره‌انگیز است را هم گذاشته ام ترانه‌اش از استاد زنده‌یاد سیروس آرین‌پور است و موسیقی‌اش احتمالاً ساختهٔ عطاالله خرم است و من نتوانستم آهنگساز را پیدا کنم.

و در آخر آهنگی است که زنده‌یاد محمد نوری آن را خوانده و ترانه‌اش را اردلان سرفراز سراییده و موسیقی‌اش ساختهٔ دکتر محمد سریر است. این ترانه هم جزو آثار ماندگار موسیقی شادانهٔ ملی ماست.

داستان بلبل حلبی از محمد کشاورز را هم برای شما خوانده‌ام که می‌توانید این کتاب را از طاقچه دریافت کنید.

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

این شماره از بس که اندوهگین بودم خواسته ناخواسته به افکاری افتادم که چیزهایی شبه فلسفی هستند، ولی این حرف‌ها در سرم می‌چرخید و طبق معمول مرا برد به سال‌های دور. این تضاد بین مرگ و زندگی و این نزدیک بودن مرگ و در عین حال حرمت و تقدس و اهمیت و شیرینی زندگی با واقعهٔ تلخ انفجار بندرعباس به ذهنم آمد و خوب جایی هم که ندارم جز اینجا و پیش شما. این شماره از ابراهیم منصفی هم یادکرده‌ام و چند اثر از او را گذاشته‌ام که با هم بشنویم. او هم زندگی نه چندان خوشی را از سر گذراند اما در همان پنجاه سال خوش درخشید و ماندگار شد.

موسیقی‌ها دیگر اولی قطعه‌ای است برای تا اثر استاد حسین علیزاده به نام «حباب» بر\رفته از آلبوم «زیر تیغ» و دیگری قطعهٔ با شکوهی است از همان آلبوم به نام «سوگ» امیدوارم که جان و دل شما بیشتر با شادی و خوشی و خوبی قرین باشد.

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

موقع نوشتن این شماره سوگوار عزیزی بودم که شرحش را برای شما گفته‌ام. ممکن است قضاوت بشوم که در این دوره و زمانه که از کران تا کران لشکر ظلم صف بسته و کودکی و معصومیت و انسانیت لگدمال می‌شود، سوگواری بر موجودی دیگر، پرت بودن از زندگی واقعی نیست؟ من نظر خودم را می‌گویم که نه، نیست. من فکر می‌کنم جان عزیز است و به صرف اینکه موجودی لایق جان است، برای من 

محترم است چه رسد به اینکه در این جان مهر و شعور هم تنیده شده باشد.

آنها که ظلم می کنند و دستشان به خون آلوده می‌شود از مقدس بودن جان خبر ندارند. 

موسیقی‌ها هم به تناسب همین احوال انتخاب شده اند :

پوست شیر آهنگساز واروژان و شعر ایرج جنتی عطایی

رنج سکوت شعر و آهنگ از جهانبخش پازوکی، تنظیم از ناصر چشم‌آذر خواننده مهستی

گریه نکن شعر و آهنگ از جهانبخش پازوکی تنظیم از ناصر چشم‌آذر

یاد ساختهٔ عرفان خالدی، سولیت کمانچه علیرضا دریایی

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

تولد و زایش و شوق به ادامه زندگی از نظر من در زمرهٔ اسرار عالم است. هر آدمی از این پدیده تجربهٔ خاص خودش را دارد. این شماره نوش جان به مناسبت تقارنش با سالگرد تولد فرزندم به همین موضوع اختصاص پیدا کرده است. ثبت خاطرات و تجربیات شخصی آدم‌های عادی مثل من، ممکن است اهمیتی به اندازهٔ خاطرات یک دانشمند، سیاستمدار یا تاجر موفق نداشته باشد، اما بازنمایندهٔ برشی از تاریخ آدم‌های معمولی است که در همین ایامی که من در زمین زندگی کردم، مشغول چه کاری بوده‌اند؟ چه می خورده‌ایم چطور فکر می‌کردیم و چه موسیقی‌هایی گوش می‌کردیم و چطور حرف می‌زدیم؟ قرار است این پادکست‌ها تا وقتی تمدن جدید برپاست باقی بمانند. شاید صد سال دیگر کسی ما را شنید و همین حرف‌ها به درد یک پژوهش روانشناسانه یا جامعه شناسانه خورد.

موسیقی‌ها:

۱- مداد رنگی آهنگساز سیاوش قمیشی/ ترانه سرا بیژن سمندر/ تنظیم ناصر چشم‌آذر

۲- پوست شیر آهنگساز واروژان/ ترانه سرا ایرج جنتی عطایی

۳- ناگهان/ محسن شریفیان و گروه لیان / آلبوم دینگومارو

۴- عطر تو آهنگساز فرید زلاند/ ترانه سرا شهیار قنبری

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.