▨ نام شعر: بخشی از شعر افسانه

▨ شاعر: نیما یوشیج

▨ با صدای: احمد شاملو

▨ پالایش و تنظیم: شهروز

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

بخش ۴۵ از شعر فسانه:

۴۵

عاشق: ای فسانه! خَسان‌اند آنان

که فرو بسته رَه را به گلزار.

خَس به صد سال طوفان ننالد

گل زِ یک تندباد است بیمار.

تو مپوشان سخن‌ها که داری.

۴۶

تو بگو با زبانِ دلِ خود

- هیچکس گوی نپْسندد آن را -

می‌توان حیله‌ها راند در کار،

عیب باشد ولی نکته‌دان را

نکته پوشی پِیِ حرف مردم.

۴۷

این، زبانِ دلْ‌افسردگان است،

نه زبانِ پیِ نام خیزان،

گوی در دل نگیرد کسش هیچ.

ما که در این جهانیم سوزان

حرف خود را بگیریم دنبال:

▨

نیما یوشیج - چاپ دی ماه ۱۳۰۱

ــــــــــــــــــــــــ

تقدیم نامه‌ی شاعر: پیشگاه استادم «نظام وفا» تقدیم می‌کنم. هر چند که می‌دانم این منظومه هدیه‌ی ناچیزیست، اما او اهالی کوهستان را به سادگی و صداقتشان خواهد بخشید.