De ouders van Dirk van Weelden schreven elkaar tussen 1948 en 1951 talloze brieven: zij vanuit Rotterdam, hij vanaf een schip op de Stille Oceaan. In Het voorbeeld van hun liefde richt Dirk zichzelf tot zijn dochter met de lessen van zijn ouders. Hij vertelt erover in Oeverloos, en ondertussen licht hij dierbare nummer toen, van onder meer Kendrick Lamar, The Roots en Joan as Policewoman.

Jamal Ouariachi schreef met Herfstdraad een vlijmscherpe satire op zowel de ideologie van woke als van alt-right, en hun opvallende overeenkomsten. In Oeverloos vertelt hij over zijn roman, zijn bezwaren tegen beide stromingen en natuurlijk zijn liefde voor de band die een cruciale rol in zijn roman speelt: The Cure. Uiteraard klinkt hun liveversie van Desintegration, maar ook Leonard Cohen, Martha Wainwright, Townes van Zandt en Bettye Swann.

We kennen hem als muzikant (Bökkers, 16Down, Prodigal Sons, The Horse Company, PRONK), maar Arjan Pronk schríjft ook graag. En veel. Voor het eerst zijn Pronks verhalen en observaties nu gebundeld, en wel in de bundel KIL, vol ‘volkse verhalen’.

In Oeverloos vertelt Arjan zijn verhalen en levenswijsheden, en ondertussen klinken onder meer Die Antwoord, Iggy Pop, Peter Pan Speedrock en Queens of the Stone Age.

Justin Kniest werkte jaren voor Paradiso en was een van de drijvende krachten achter concertkanaal Fabchannel. Eindelijk heeft hij nu zijn eigen album uitgebracht, onder de artiestennaam JUST. Met fantastische muzikanten (Minco Eggersman als producer, Dire Straits- en ABC-veteraan Stephen Smith op Hammond) en met artwork door James Marsh, de ontwerper van de legendarische albums van Justins grote inspirator Talk Talk. In Oeverloos vertelt Justin over zijn jaren in de muziekwereld, zijn album, en over Bon Iver, Sufjan Stevens, David Bowie en uiteraard Talk Talk.

De ochtend voor hij vertrok naar Bahia om daar de komende tijd aan het vervolg te werken, kwam Joost van Bellen nog langs in de KINK-studio, om in Oeverloos te vertellen over zijn bestseller Nachtdier. Dus ook over werken in een sekstheater van de Church of Satan, over zijn liefde voor de nacht, over de grimmigheid van de jaren tachtig en de punker in zichzelf. Ondertussen klinken Grace Jones, David Bowie, Sex Pistols en Depeche Mode.

Schrijf Erik Jan Harmens weeft in zijn nieuwe roman Rigolettohof twee verhalen door elkaar: de herinneringen aan zijn eigen jeugd in Alphen aan den Rijn. En het verhaal over winkelcentrum De Ridderhof om de hoek van zijn huis daar, waar tien jaar geleden een schutter zes mensen en daarna zichzelf van het leven beroofde. In Oeverloos vertelt Erik Jan over zijn jeugd en zijn roman, en ondertussen klinken artiesten die in zijn verhaal langskomen: The Smiths, The Cure, New Order, Simple Minds en DAF.

Martijn Neggers schreef met Leve De Koning een ‘niet-heroïsche ridderroman’, die zich afspeelt in het jaar 1415. Hij vertelt in Oeverloos over de sociaal onhandige ridder in zijn verhaal en over zijn onderzoek naar De Slag bij Agincourt. Ondertussen klinkt muziek van Leonard Cohen, JW Roy, Townes van Zandt, Janis Joplin, John Prine, Ryan Adams en Martijns grote held: Kris Kristofferson.

Ewoud Kieft schreef met Concerto de geschiedenis van een wereldberoemde platenzaak die 65 jaar bestaat, maar daarmee veel meer. Een verhaal over de platenzaak als huiskamer en over de diep persoonlijke band van muziekliefhebbers met hun favoriete platen. In Oeverloos vertelt Kieft over zijn boek, leest hij eruit voor, en deelt hij zijn favoriete anekdotes over de meest memorabele platenzaakbezoekers. Ondertussen klinken Nick Cave, Levellers, The Saints, The Kinks en Big Thief.

Dichter Maxime Garcia Diaz won de NK Poetry Slam en debuteerde bij De Bezige Bij met de bundel Het is warm in de hivemind. Het Parool gaf vijf sterren aan deze ‘daverende feministische dichtbundel’, waarin Maxime net zo gemakkelijk switcht van Nederland naar Engels, als van verwijzingen naar Wikipedia naar Hole.

In Oeverloos vertelt ze over haar poëzie, draagt ze veel voor, en licht ze haar favoriete muziek toe: van (uiteraard) Hole tot Lana Del Rey, van Simple Minds (vanwege haar liefde voor The Breakfast Club) tot Jamie xx, van SBTRKT tot Jenny Hval.

Met Breng Me Thuis schreef (sport)journalist en romancier Nando Boers een road novel die hij baseerde op de periode dat hij in zijn eigen jeugd met zijn ouders, broer en zus naar Australië emigreerde. Thuis zijn, heimwee: het zijn thema’s die in zijn roman een grote rol spelen, en ook in deze Oeverloos. Ondertussen klinkt muziek die in de roman voorbijkomt (van J.J. Cale tot Iron Maiden), maar luisteren we ook naar favorieten van Nando zelf: van Alex Roeka tot Powderfinger, van The Replacements tot Jason Isbell en The Tragically Hip.