L’ ôte djoû, dj’ a stî tchançleus: dji rôléve dins on botikea ås vîs lives et dj’ a toumé so on live k’ a paretou è 1906 et k’ est divnou foirt råle: les « Ecrits wallons de François Renkin » (Les scrijhaedjes è walon da Françwès Renkin).

Li Françwès Renkin, djel conoxheu ene miete paski gn a onk ou l’ ôte di ses contes k’ avént stî publiyîs dins l’ « Anthologie de la Littérature wallonne » da Maurice Piron. Renkin scrijheut do walon lidjwès d’ inte Hu et Lidje. Il a morou tot djonne, l’ an 1906, a 33 ans.

Çu k’ dj’ inme bén dins Renkin, c’ est k’ il est todi al schoûte di tot çu ki ramxheye dins nosse tiesse, tot çu ki tressine dins ouve, tot çu ki frumjheye cwand c’ est ki, tot d’ on côp, on-z est pus fwebe, on-z aroke so ene sacwè: on fwait one resconte k’ on s’ î atindeut nén et, tot d’ trake, li monde k’ on-z î esteut a noste åjhe avize pus cazuwele, come cwand on rote so on vevî k’ on pinséve edjalé – et vola ki l’ pelake di glaece n’  est nén si spesse k’ on croeyeut, et k’ ele si cfind, mins a poenne.

Lijhoz vaici èn årtike so l’ auteur. Vos î trovroz eto li scrijhaedje « On dîmegne », et minme on ratournaedje è francès.