Οἱ ἔχοντες καρδίαν δειλήν, καρδίαν παράλυτον, χαμένην ὑπομονήν.

Σοφία Σειράχ 2, 12 - 14

τόν μισθό του, τά ἀγαθά του. Δι᾿ ὅλα αὐτά, ἀποδείξεις ἐκ τῆς Ἱστορίας.

Σοφία Σειράχ 2, 4 - 11

Ἡ ἑτοιμασία συνίσταται εἰς τήν εἰλικρινῆ πνευματικότητα, τήν ὑπομονήν καί τήν μυστηριακήν ζωήν. Μετά τόν πειρασμόν ἀκολουθεῖ ἡ πνευματική αὔξησις.

Σοφία Σειράχ 2, 1 - 3

Ὁ φόβος τοῦ Κυρίου ἀποδιώκει τά ἁμαρτήματα. Ἡ ἀφοβία Θεοῦ εἰσάγει τά ἁμαρτήματα, ὅπως τόν ἄδικον θυμόν, ἐνῶ ὁ φόβος εἰσάγει τίς ἀρετές, ὅπως τήν μακροθυμίαν. Ὅλα τά συνετά καί σοφά γνωμικά εὑρίσκονται εἰς τά θησαυροφυλάκια τῆς Θείας Σοφίας.

Ὁ φόβος τοῦ Κυρίου δημιουργεῖ τήν σοφίαν καί τήν παιδείαν (θεωρίαν καί πρᾶξιν). Ἡ ἀπείθεια καί ἡ διχασμένη καρδία. Ἡ ὑποκρισία. Ἡ αὐτοεξύψωσις προδικάζει πτῶσιν.

Σοφία Σειράχ 1, 26 - 30

Ἡ Σοφία συγκτίζεται ἐν μήτρᾳ μετά τῶν πιστῶν. Ἡ Σοφία φωλιάζει εἰς πρόσωπα καί λαούς. Ἡ Σοφία μεθύσκει ἀπό ἀγαθά τούς φοβουμένους τόν Κύριον.

Σοφία Σειράχ 1, 13 - 17

Ὁ Θεός ἔβαλε τήν σφραγίδα τῆς Σοφίας εἰς ὅλα τά δημιουργήματά του. Ἡ Σοφία προσφέρεται κατά τήν προαίρεσιν ἑκάστου, κυρίως δἐ εἰς τούς ἀγαπῶντας αὐτήν. Ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ εἶναι δόξα, καύχημα, εὐφροσύνη, στέφανος, χαρά καί παρέχει μακροημέρευσιν.

Σοφία Σειράχ 1, 8 - 12

Αἱ πορεῖαι τῆς Σοφίας εἶναι αἰώνιες ἐντολές. Ἡ ρίζα, ἡ οὐσία τῆς ἐνυποστάτου Σοφίας ἄγνωστος καί ἀψηλάφητος καί ἀδιανόητος.

Σοφία Σειράχ 1, 2 - 7

Ἡ Θεία Σοφία ὡς ἐνυπόστατος εἶναι ὁ ἐνανθρωπήσας Θεός Λόγος.

Σοφία Σειράχ 1, 1

Επίκαιρη όσο ποτέ.