"..เบื้องต้นก็ตื่นออกมาจากโลกของความคิด มีสติ รู้สึกตัวอยู่ รู้สึกตัวสบาย ๆ ด้วยใจที่อ่อนโยน รู้เนื้อรู้ตัวอยู่

รู้สึกถึงลมหายใจด้วยใจที่อ่อนโยน

ตื่นขึ้นมาจากเรื่องราวต่าง ๆ

..หนักแค่ไหนที่ผ่านมาทั้งอาทิตย์ หนักแค่ไหนที่ผ่านมา..วันนี้ก็ผ่านไปหมดแล้ว

ออกมาจากเรื่องราวต่าง ๆ ที่ค้างคาอยู่ในใจ ความคิดก็เหมือนเด็กที่นำลูกโป่งวิทยาศาสตร์มาเป่า

เป่าไป ลอยไป แล้วก็ดับไป แล้วก็เป่าใหม่ เป่าจนพอง แล้วก็ลอยไป แล้วก็ดับไป ..เป็นสิ่งมายา เป็นสิ่งลวง

ตื่นขึ้นมาก็จะพบกับความจริง มีแค่สติกับปัจจุบันธรรม มีแค่สติกับกายใจ

ไม่ไหลไปในเรื่องราวที่ยังมาไม่ถึง ไม่คร่ำครวญในเรื่องราวที่ผ่านมาแล้ว ..มีความสุขในทุก ๆ ขณะปัจจุบัน ให้จิตใจได้พักผ่อน

เดินทางมาเหนื่อยทั้งวัน เพราะไหลไปกับเรื่องราวที่ยังมาไม่ถึงบ้าง นำเรื่องราวต่าง ๆ เข้ามาบ้าง

ให้กายใจได้พักผ่อน อยู่สงบ ๆ มีความผาสุกอยู่ภายใน ร่มเย็นอยู่ภายใน

ใจได้พัก ให้เขาได้หยุดนิ่ง เหนื่อยมาทั้งอาทิตย์ เหนื่อยมาทั้งวัน ถือโอกาสพักผ่อน

พอใจได้พัก เขาก็สงบ จิตก็ตื่นขึ้น ตื่นขึ้นอยู่ภายใน ก็เห็นความจริงของกายใจ กายใจก็แสดงความจริงขึ้นมา

…อยู่กับทุกข์ แต่ใจไม่ทุกข์ด้วย…

ความทุกข์นี่ดีนะโยม สอนธรรมะได้มากมาย

อยู่กับทุกข์ให้เป็น อยู่กับทุกข์ให้ได้ หนักแค่ไหนก็สู้

เรียกว่าอะไรก็ได้ ยังไงก็ได้ หนักเท่าไหร่ก็ได้ อยู่กับทุกข์มาก ๆ ก็จะพ้นไปจากทุกข์ เป็นอิสระจากความทุกข์

ความสุขทำให้เพลิดเพลินหลงไป หลงไปในเรื่องราวต่าง ๆ

ความสุขทำให้จิตใจไม่เห็นความจริง สุขจากรูป สุขจากรส สุขจากกลิ่น สุขจากเสียง สัมผัส อันที่น่ารักใคร่น่าพอใจ ..เป็นสุขที่ควรกลัว

มีสุขน้อย มีโทษมาก มีความคับแค้นใจมาก

บางทีทำให้เรามองไม่เห็นความจริง ..ความสุขเหมือนความรักทำให้คนตาบอด ไม่เห็นสัจธรรมความจริง

ความทุกข์ก็เหมือนยาขมนะ ตรงไปตรงมา แต่คนส่วนใหญ่ไม่เรียนรู้ทุกข์ ส่วนใหญ่ก็จะเป็นทุกข์กันแล้วก็ปล่อยให้ความทุกข์นั้นผ่านไป

ผู้ที่มีสติปัญญาก็จะอาศัยทุกข์ที่เจอในชีวิต เรียนรู้ทุกข์ และก้าวข้าม จะไม่กลับไปทุกข์เรื่องเดิมอีก

เคยทุกข์มาแล้ว เรียนรู้แล้ว จะไม่มีวันกลับไปทุกข์เรื่องเดิมอีกแล้ว

นี่แหละผู้ที่มีปัญญา เห็นอริยสัจ 4 ก็จะอาศัยความทุกข์และพ้นไปทุกทุกข์ที่เจอ

ทุกครั้งที่เจอความทุกข์ หนักแค่ไหนก็สู้ ยอมรับ ไม่ไปพลักไส ไม่ไปดึงเข้าพลักออก

ยอมรับทุกข์ตามความเป็นจริง ทุกข์ก็อยู่ที่กายที่ใจนี่แหละนะ

ขันธ์นี้เป็นตัวทุกข์นะ จะให้ขันธ์มีความสุข…เป็นไปไม่ได้

ถ้าอยากให้ขันธ์มีความสุขก็จะเป็นทุกข์เสียเอง เพราะขันธ์นั้นเป็นทุกข์

..ทุกข์เพราะความไม่เที่ยง

..ทุกข์เพราะคงสภาพเดิมไม่ได้

..เป็นทุกข์เพราะไม่ใช่ตัวตน

ถ้าอยากให้ขันธ์เป็นไปดั่งใจ อยากให้กายใจเป็นไปดั่งใจ ก็ย่อมมีผู้ทุกข์เกิดขึ้น

..ก็เรียนรู้และอยู่กับกายใจมาก ๆ

..เห็นเขาแสดงความจริง

..ยอมรับทุกปรากฏการณ์

ก็จะเป็นอิสระ ไม่มีผู้เป็นสุขเป็นทุกข์กับกายใจ..."

…………………………

ถ่ายทอดธรรมโดย

พระวรินทร นิทฺทโร (พระผู้ช่วยสอน)

ณ สวนธรรมอารี จ.พระนครศรีอยุธยา

ค่ำ 10 ธันวาคม 2566

ติดตามธรรมะเพิ่มเติมได้ที่

Facebook ช่องทางสื่อสารหลัก : https://www.facebook.com/dhammaaree

Facebook ข่าวสารประชาสัมพันธ์ : https://www.facebook.com/dhammaareefoundation

YouTube คลังวิดีโอ : https://www.youtube.com/@dhamma_aree

Instagram คลังภาพ : https://www.instagram.com/dhamma_aree/

SoundCloud คลังเสียง : https://soundcloud.com/dhamma_aree

LineGroup สอบถามการปฏิบัติทั่วไป : https://bit.ly/3Fxu8Ol

LineOA ช่วยเหลือติดขัดสภาวธรรม : https://lin.ee/pXSQeyZ

Website ธรรมอารี :http://www.dhammaaree.com

TikTok ธรรมอารี : https://www.tiktok.com/@dhamma.aree