Philo am Gespréich

Philosophie am Gespréich huet dës Kéier d'Politik an de Studio invitéiert, fir sech philosophesch ze hannerfroen. An dëst a Persoun vu kengem anere wéi dem Jean-Claude Juncker. Et gëtt gefrot, wat ass iwwerhaapt Politik? Nom Hannah Arendt fënnt Politik an deem Raum statt, deen entsteet, wa mindestens zwee Leit zesummekommen. Eréischt da kann de Mënsch sech realiséieren. Mee wat muss Politik dofir leeschte kënnen? Wéi legitiméiert se d'Muechtverdeelung an der Gesellschaft? Huet déi politesch Fräiheet am Zesummeliewe Grenzen? Muss se där hunn? A wat bréngt dës Fräiheet a Gefor? De politesch extreemen an awer dach eidele Jargon ass och Deel vun der Diskussioun.

Jorelaang sëtze mir zesummen an der Schoul - dat wierkt wéi selbstverständlech. Wien net an d'Schoul gaangen ass, schéngt spéider keng Chance ze hunn. Mee wat ass déi Schoul iwwerhaapt? Wat soll se sinn, huet si ee politeschen Optrag? Oder awer een anthropologeschen? Onofhängeg vun den edele Bildungsidealer vum 18. Joerhonnert - jiddweree soll sech zu senger Persoun bilde kënnen - stellt Philo am Gespréich hei ganz konkret d'Konzept Schoul an de Mëttelpunkt.

Mam Philippe Demart, Schoulmeeschter an an der Direktioun vum Lycée Ermesinde täteg, stellt sech d'Fro, wéisou d'Schoul an deem enke Cadrage, dee se haut bestëmmt, mat Notten, Programmer a Kompetenzpréifungen, ganz vill vun där Fräiheet fräiwëlleg anzebéisse schéngt, déi se awer eigentlech bräicht, fir ee liewegen Erfarungsraum ze sinn.

An der Emissioun ass ëmmer nees en anere Liewensberäich zu Gaascht, dee philosophesch betruecht gëtt. Dobäi gëtt dacks séier kloer, datt ee villes guer net esou konkret bestëmme kann … an heiansdo ass et ebe grad déi substanziell Oppenheet, déi d’Schéinheet vun Erfarungen ausmécht. Ganz besonnesch trëtt dat bei der Konscht an.

Mat der Nora Wagner, fräischaffend Kënschtlerin, diskutéiert d’Nora Schleich, wéini et iwwerhaapt ëm Konscht geet, wat dat fir eis bedeite soll an a wéi enge Formen eis eppes als Konscht uschwätze kann. Dozou ass sech d’Fro ze stellen, ob dat Heelsaamt an dat Beliewend an der Konscht net gebrach gëtt, wa Konscht zum Konsumobjet a monetariséiert gëtt - wou bleift dann d’Konscht als existenziell Liewensform?

Dat Grousst a Ganzt, vun deem mir just ee klengen Deel sinn: D'Natur! Wat Natur iwwerhaapt ass, wéi d'Mënschen Natur begraff hunn a begräifen, a wéisou d'Relatioun Mënsch-Natur am 21. Joerhonnert ufänkt ze zerfalen, diskutéieren d'Nora Schleich an d'Annick Meiers, Permakulturgäertnerin.

D’Philosophie beschäftegt sech ëmmer mam Liewen a mam Weltverständnis. Dës Kéier geet et ëm Philosophie a Spill. “Der Mensch ist nur ganz Mensch, da wo er spielt.“, sot de Schiller schonn. Spillen hu mir als Kanner gemaach, mee maache mir et och haut nach, heiansdo vläicht onbewosst? Jo! An dat aus guddem Grond.

Wat bedeit dat fir eist Mënsch-Sinn, fir eist Zesummesinn, a wéisou ka behaapt ginn, datt eis Kultur aus dem Spillen entstanen ass?

Dëst a méi diskutéiert d’Nora Schleich mam Erik Eschmann, deen zu Prozessualitéit a Perspektivitéit gefuerscht huet - an och ganz faszinant Perspektiven zum Theema Spill matbréngt.

D’Philosophie versicht d’Welt ze verstoen - an dorënner fale ganz vill alldeeglech Theemen, déi erstaunlech dacks ganz vill Philosophesches opzedecken hunn. Mam Psychiater Paul Rauchs schwätzt d’Nora Schleich iwwer d’Gebuert vun der Psychiatrie aus de Geeschteswëssenschaften, iwwer d’Definitioune vu Wahn, iwwer Kontroll a Muecht an der Psychiatrie an an der Gesellschaft - an natierlech gëtt sech och gefrot: Gëtt et dat Béist am Mënsch?