ทองเหลืองทองแดงที่เคยเป็นกลักฝิ่นเป็นกล้องฝิ่น เป็นที่บรรจุฝิ่นที่น่ารังเกียจมาโดยตลอด เมื่อนำมาหล่อหลอมให้ละลายแล้วหล่อเป็นพระพุทธรูปขึ้นมา ผู้คนยังกราบไหว้บูชาอย่างสนิทใจ ไม่เคยนึกไกลไปถึงว่าพระพุทธรูปองค์นี้หล่อมาจากโลหะที่เคยคลุกคลีอยู่กับฝิ่นมา ฉันใด คนเราก็เป็นฉันนั้น 

ก่อนหน้าแม้จะเคยเป็นคนเสียเป็นคนไม่ดีทำตัวเลวเหลวแหลก ทำแต่เรื่องร้ายๆ ไว้มากมายจนผู้คนเขารังเกียจและเอือมระอา แต่ภายหลังขอเพียงให้คิดได้ กลับตัวกลับใจเลิกละสิ่งเลวร้ายเหล่านั้นได้ หันกลับมาประพฤติตัวเป็นคนดี ทำสิ่งที่ดีงามที่เป็นประโยชน์ต่อคนอื่นและสังคม ทำให้ทุกคนสบายใจและเบาใจ ผู้คนทั่วไปและพ่อแม่พี่น้องญาติมิตรเพื่อนฝูงก็พร้อมที่จะให้อภัย ลืมเรื่องร้ายๆ ที่ผ่านมา และพร้อมที่จะยอมรับในความดีทั้งจะยกย่องเชิดชูให้มีเกียรติโดยไม่คำนึงถึงความหลังเลย 

คนที่ต้นร้ายปลายดีแบบนี้มีอยู่ไม่น้อย คนเช่นนี้ก็ย่อมควรแก่การยกย่อง สรรเสริญไม่แพ้คนดีทั่วไป.

จากหนังสือ กิร ดังได้สดับมา โดย พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙) ; ผู้อ่าน AmJaree